Kram

   Zespół wokalno-instrumentalny Kram powstał latem 1971 r. w Szczecinku. W skład grupy weszli: Ryszard Pokorski - gitara, lider; Roman Konigsmann - gitara basowa i Janusz Danik - perkusja, dotyczczas grający w lokalnych zespołach młodzieżowych. Formacja zadebiutowała 22 lipca na imprezie organizowanej przez władze miejskie. Wkrótce do zespołu dołączyła wokalistka Barbara Ostrowska (laureatka festiwali; kołobrzeskiego i zielonogórskieg). Grupa przygotowała kilka utworów i wystąpiła, z umiarkowanym powodzeniem, w ramach VIII Ogólnoplskiego Przeglądu Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze.
  Jeszcze w 1971 r. skład zespołu powiększył się o dwóch muzyków: Stanisław "Saszka" Stankiewicz - gitara i Wojciech Nowak - śpiew, instrumenty perkusyjne. Grupa nawiązała współpracę z miejscowym poetą Zygmuntem Flisem, do którego tekstów powstało kilka piosenek zarejestrowanych na pierwszej sesji nagraniowej w studiach Radia Koszalin. Utwór "Zabita woda" zyskał ogólnoplska popularność (m. in. na liscie przebojów miesięcznika Non Stop). Zespół wystąpił na IV Przeglądzie Amatorskich Grup Muzycznych w Chodzieży. Grupa akompaniowała także młodszej siostrze Barbary, Małgorzacie Ostrowskiej, znanej później z zespołu Lombard.
  Wiosną 1972 r. R. Pokorski i R. Konigsmann zostają powołani do wojska, którą odbywają w miejscowej Orkiestrze Garnizonowej. Po kilku tygodniach wznawiają działalność zespołu Kram. Grupa zajmuje drugie miejsce podczas IX Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenkarzy i Zespołów Amatorskich w Jeleniej Górze (za poznańską Maszyną Rytmiczną z Krzesimirem Dębskim w składzie). Na tej imprezie Kram wystąpił w składze: B. Ostrowska - śpiew; R. Pokorski - gitara; R. Konigsmannn - gitara basowa; W. Nowak - śpiew, instrumenty perkusyjne; S. Stankiewicz - gitara, śpiew; J. Danik - perkusja i M. Raplewicz - instrumenty perkusyjne. Wkrótce z grupy odchodzi J. Danik, którego na perkusji zastępuje W. Nowak.
  Wiosną 1973 r. Kram wystąpił na III Festiwalu Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu (1-4 marca 1973 r.). Po festiwalu w skład zespołu wszedł Andrzej Wilkisz - pianino, instrumenty klawiszowe. Grupa zaprezentowała utwór "Zabita woda" na koncercie "Mikrofon i Ekran" podczas XI KFPP w Opolu (czerwiec 1973 r.). Pod koniec roku grupa działała w składzie: B. Ostrowska - śpiew; R. Pokorski - gitara; R. Konigsmannn - gitara basowa; W. Nowak - perkusja i A. Wilkisz - pianino, instrumenty klawiszowe.
  W 1974 r. formacja nawiązała współpracę z Estradą Koszalińską. Wkrótce grupę opuszcza B. Ostrowska, a do zespołu dochodzą: Zbigniew Brzeziński - gitara;  Stefan Gliszczyński - perkusja (na miejsce odbywającego służbę wojskową W. Nowaka) i Roman Karwiński (eks Pomorzanie) - śpiew. Zespół kocertował z węgierską Omegą oraz Homo Homini i grupą Niemen. Kram wystąpił w kilku programach TVP, m. in. w "Tele Echu" do którego powstała nowa wersja utworu "Zamówię Cię różą". Piosenka "Biała sowa, biała dama, biały kruk" zyskała sporą popularność i była obecna na radiowych listach przebojów.
  Na przełomie 1974/1975 r. z grupy odchodzi R. Karwiński. Wiosną 1975 r. zespół przechodzi pod opiekę Agencji Koncertowej PSJ w Warszawie, a nowym wokalistą formacji zostaje Wiesław Sołgała. W grudniu tego roku w studiu Polskich Nagrań Kram nagrywa materiał na płytę długogrającą. W nagraniach zespół uzupełnili: Janusz Lange, Bogumiła i Piotr Witomscy w chórkach i na instrumentach perkusyjnych, "Warszawskie smyczki" Marka Sewena i Włodzimierz Nahorny, który zagrał na saksofonie w utworach: "Zamówię Cię różą" i "Chwile przeczuć". W następnym roku grupa promuje płytę koncertami w całej Polsce, rozpoczynając trasę od występu w warszawskiej Hali "Gwardii". Jesienią tego roku grupą rozstaje się z W. Sołgałą, grając od tego czasu w kwartecie: R. Pokorski - gitara, śpiew; R. Konigsmannn - gitara basowa, śpiew; A. Wilkisz - pianino, instrumenty klawiszowe, śpiew i W. Nowak - perkusja, śpiew.
  W 1976 r. zespół odbył tournee z węgierskimi formacjami General i Piramis oraz SBB. Rok później nagrał płytę z General Girls. W latach 1976-1978 Kram uczestniczył w trzech "Musicoramach" i "Super-Arenie" oraz koncertował w ZSRR z wokalistą Stefanem Zachem. W 1979 roku zespół nagrał podkłady instrumentalne do piosenek Zacha, w tym największy przebój tego artysty "Pyłem księżycowym" do wiersza Konstantego Gałczyńskiego i muzyki R. Pokorskiego. Wkrótce po tym zespół opuścił jego lider - R. Pokorski.
  Od 1981 r. Kram kontynuował działalność w klubach NRD i RFN. Ryszard Pokorski w 1993 r. wydał solowo jako „Stop Band” kasetę „Góralka” (Elbo), pozostali muzycy występowali w klubach Niemiec i Skandynawii. W 1995 roku kwartet reaktywował się koncertując w Norwegii oraz nagrywając drugi w swojej karierze album, tym razem płytę CD „Kolory twarzy”, w której nagraniu poza muzykami Kramu udział wziął wokalista Tomaszk Ziubiński, będący jednocześnie autorem większości tekstów na tej płycie.
  Ostatni w dotychczasowej karierze zespołu koncert miał miejsce w rodzinnym Szczecinku z okazji wręczenia zespołowi Nagrody Miasta Szczecinka 2001 „Szczecinecki Gryf swoim dzieciom”.

NAGRANIA PŁYTOWE

LP SX 1078 Pronit
BIAŁA SOWA
Nasze Kung Fu / Tam gdzie Ty / twoje oddalenia / Chwilę przeczuć / Zaduma / Zabita woda / Deszczowy rok / Zamówię Cię różą / O przyjdź miłowanie / Radość snów / Biała sowa, biała dama, biały kruk
Nagrywano od października do listopada 1975 r.
Skład: R. Pokorski - gitara, śpiew; R. Konigsmann - gitara basowa, gitara, śpiew; A. Wiklisz - organy, pianino, syntezator, śpiew; W. Nowak - perkusja, śpiew oraz B. Witomska - śpiew; P. Witomski - śpiew; W. Sołgała - śpiew, instrumenty perkusyjne; J. Lange - instrumenty perkusyjne; W. Nahorny - saksofon altowy

SP S-60 Tonpress (1977)
Nem baj / Teli dal
Skład: R. Pokorski - gitara; R. Konigsmann - gitara basowa, gitara; A. Wiklisz - organy, pianino, syntezator; W. Nowak - perkusja i General Girls - śpiew

SP S-60 Tonpress (1977)
W rytmie funky / Zatańcz z nami tango funky
Skład: R. Pokorski - gitara, śpiew; R. Konigsmann - gitara basowa, gitara, śpiew; A. Wiklisz - organy, pianino, syntezator, śpiew; W. Nowak - perkusja, śpiew

PD R-0690 Tonpress (11.1975)
Nasze Kung Fu

PD R-0362-II Ruch (11.1975)
Biała sowa, biała dama, biały kruk

CD ANA CD 001 Ana Record (1998)
KOLORY TWARZY
 Kolory twarzy / Let's drive / Jesteś brzegiem moich ust / Jeśli mama powie... / Szalony szelest szmat / Jesteś moją Nel / Diabłoanielica / A to co mówisz Ty / Nocny spektakl / Biała sowa, biała dama, biały kruk / Jestem tylko ciałem / Zabita woda / Cichy płacz 
 Skład: T. Ziubiński, R. Pokorski , R. Konigsmann, A. Wilklisz,

NAGRANIA RADIOWE

1971:
Zamówię Cię różą; Zabita woda; Piosenka o gorzkiej gospodzie; Człowiekowi człowiek

1973:
Tam gdzie ty

1974:
Biała sowa, biała dama, biały kruk; Radość snów

1975:
Oczekiwanie; Wracaj nad morze; Światło twoich oczu

1979:
Życzę ci szerokiej drogi; Niczyje kwiaty; Rytmomania; Taka wielka ryba; Ale się nie martw

Źródła:
  http://kram.keys.pl/historia.html
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając
 http://pl.wikipedia.org/wiki/XI_Krajowy_Festiwal_Piosenki_Polskiej_w_Opolu
  http://pl.wikipedia.org/wiki/Kram_(zesp%C3%B3%C5%82_muzyczny)

Korekta biogramu: 16.01.2015 r.

PS.


1. Warto zajrzec na stronę zespołu - jest tam dokładna biografia zespołu, niestety, nie doprowadzona do końca , dyskografia i możliwość wysłuchania fragmentów utworów. Jesliby wszystkie zespoły miały takie strony, to ten mój  blog byłby niepotrzebny. A, niestety, tak nie jest. I próbuję jakoś opisać działalność wykonawców bigbitowych, żeby choć w małym procencie ją utrwalić. Wszelka pomoc bardzo mile widziana!

Quorum

 Zespół wokalno-instrumentalny Quorum powstał 1 sierpnia 1969 r. z inicjatywy Juliusza Loranca i Bolesława Krasuskiego. Grupę tworzyli: Sława Mikołajczyk - śpiew; Aleksandra Herman - śpiew; Bożena Wrona - śpiew; Zbigniew Frankowski - gitara, śpiew; Wiesław Bernolak - gitara basowa; J. Loranc - pianino, organy i Aleksander Bem - perkusja. Po kilku tygodniach odszedł W. Bernolak. Zastąpił go najpierw Zbigniew Bernolak, a później Józef Sikorski (eks zesp. Marek i Wacek).
  Zespół zadebiutował 1 września 1969 r. występem w programie TV "Kariera". Później w radio pojawiła się kompozycja A. Bema do słów L. A. Moczulskiego "Tylko w snach". Już w listopadzie 1969 r. Quorum wystąpiło z brytyjskimi The Tremeloes oraz z ABC Andrzeja Nebeskiego podczas wspólnych koncertów w Warszawie. Przez krótki czas z grupą współpracowała Aleksandra Naumik, a po jej odejściu dołączyli zaś Elżbieta Igras - śpiew i Aleksander Nowacki - gitara, śpiew. Quorum uczestniczyło w nagraniu albumu "Kwiat jednej nocy" Alibabek, kierowanych wówczas także przez J. Loranca. W roku następnym do grupy dołączyła Renata Lewandowska - śpiew.
  Sukces grupa odniosła w 1970 r. na VIII KFPP w Opolu, gdzie przebojem stała się pastiszowa piosenka J. Sikorskiego do tekstu W. Młynarskiego - "Ach, co to był za ślub!", zdobywając Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i TV. W czasie tego występu śpiewali Z. Frankowski i  A. Herman, R. Lewandowska, S. Mikołajczyk, B. Wrona. W nagraniu radiowym tego utworu udział wzięli zaproszeni muzycy jazzowi: Michał Urbaniak, Janusz Muniak i Jan Ptaszyn Wróblewski. Później zespół wystąpił w filmie fabularnym "Milion za Laurę" (reż. Hieronim Przybył, prem. 8.06.1971).
  Następnym etapem działalności grupy był późniejszy skład z R. Lewandowską - śpiew, Marią Głuchowską - śpiew; A. Herman - śpiew  Dominikiem Kutą - gitara, Janem Mazurkiem - perkusja i Jerzym Goleniewskim (1.11.1950-24.10.1989) - gitara basowa. Przez krótki czas w formacji występował Andrzej Pawlik - gitara basowa. Koniec zespołu nastąpił wraz z odejściem do Breakout J. Goleniewskiego i J. Mazurka.  Formacja nagrała muzykę do filmów "Dzięcioł" (reż. Jerzy Gruza, prem. 1970) oraz "Pięć i pół Bladego Józka" (reż. Henryk Kluba, film zatrzymany przez cenzurę).

   Po rozwiązaniu zespołu R. Lewandowska zaczęła karierę solową.
A. Herman - jedyna była w zespole od początku do końca - później śpiewała m. in w Grupie I (Grupie &).
A. Nowacki założył grupę Homo Homini.
W latach 70-tych i 80-tych A. Naumik pod pseudonimem Alex kontynuowała karierę solową w Skandynawii.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0601 Muza (06-07.1970)
Ach, co to był za ślub! / Dalekie kraje / Tylko w snach / Sen ogrodów
Skład: S. Mikołajczyk - śpiew; A. Herman - śpiew; R. Lewandowska - śpiew; E. Igras - śpiew; B. Wrona - śpiew; Z. Frankowski - gitara, śpiew; A. Nowacki - gitara, śpiew; J. Sikorski - gitara basowa; J. Loranc - pianino, organy; A. Bem - perkusja

PD R-0152 Ruch (06.1970)
Ach, co to był za ślub!

PD R-0247 Ruch (1970)
Ma miła

CD IS 027 Intersonus (1992)
ZŁOTE PRZEBOJE vol. 2
Ach, co to był za ślub!

NAGRANIA RADIOWE

1969:
Dalekie kraje; Sen ogrodów; Tylko w snach

02.1970:
Ach, co to był za ślub!

1970:
Ma miła (voc. Z. Frankowski); Pożegnanie statku (voc. W. Kocoń i Alibabki)

1971:
The Ziuta Story (voc. Pro Contra)

      Źródła:
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski,  Marek Ćwikła, Wojciech Zając
  informacje własne


PS.
 

 Ponad ćwierć wieku temu (luty-marzec 1985 r.) w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W MagazynieMuzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Mój e-mail do Radia Opole pozostał bez odpowiedzi. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Bractwo Kurkowe 1791

 Zespół wokalno-instrumentalny Bractwo Kurkowe 1791 powstał we wrześniu 1971 r. pod patronatem klubu "Pod Witrażem" w Łodzi. Formację założył Piotr Janczerski. Grupa zadebiutowała - jeszcze bez nazwy - 2 kwietnia 1972 r. podczas telewizyjnego programu "Tele-Echo", prezentując piosenki "Gospoda Pod kogutem" i "Obraz zapamiętany". Gośćmi programu byli także członkowie krakowskiego Bractwa Kurkowego, co dało pomysł na nazwę zespołu. Debiutanckich nagrań dokonano na dwóch sesjach dla Młodzieżowego Studia "Rytm", część z nich ukazała sie na pierwszej "czwórce" zespołu.
  W skład Bractwa Kurkowego 1791 wchodzili: P. Janczerski - śpiew; Janusz Hryniewicz - gitara, flet, harmonijka ustna, śpiew; Ryszard Godyń - gitara, banjo, śpiew; Krzysztof Murek - gitara basowa, śpiew; Zbigniew Nowak - pianino, cytra, bongosy, śpiew. Z. Nowak w latach 1969-1971 prowadził grupę Vox Remedium.
  W 1972 r. Janczerski zaczął tworzyć wraz z Bractwem Kurkowym 1791 teatr piosenki związany z łódzkim Teatrem Rozmaitości, kreując swą grupę na głównego wykonawcę tworzonych widowisk. Pierwszy z programów, "Pejzaże polskie", zaprezentowano w 1972 r. m. in. w Starej Prochowni w Warszawie, a później na XII MFP w Sopocie. Z końcem 1972 r. formacja nagrała debiutancką płytę długogrającą "Polskie dzwony". Następnym spektaklem był "Już gwiazdeczka się kolebie", kolejny  -  "Życie, miłość, folk" - zrealizowano już w nowym składzie. Zespół tworzyli: P. Janczerski - śpiew; Zbigniew Nowak - pianino, cytra, bongosy, śpiew; Dominik Kuta - gitara, flet, śpiew; Andrzej Thenard - gitara i Jerzy Górzyński - gitara basowa. W 1974 r. formację zasilili: Eugeniusz Mańko (eks Spisek Sześciu) - perkusja i Elzbieta Linkowska (eks Pro Contra) - śpiew.
  Widowiska, których konsultantem muzycznym był Mateusz Święcicki, odznaczały się bogatą fakturą wokalno-brzmieniową, staranną scenografia i reżyserią. Wykorzystywano w nich projekcje filmowe i typowy sprzęt teatralny. Powoli grupa P. Janczerskiego zaczęła wyłamywać się z konwencji zespołu tworzącego
spektakle muzyczne.
  Bractwo Kurkowe 1791 uczestniczyło w XI KFPP w Opolu (1973), gdzie nagrodzono utwór "Koleiny"; na VII FPŻ w Kołobrzegu (1973) zespół wywalczył "Srebrny Pierścień" za piosenkę "W wojsku nie jest źle". Ponadto w latach 1973-1974 grupa wystąpiła poza konkursem na XIII MFP w Sopocie, X Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie oraz Festiwalu Mody w Gdańsku ("Złoty Medal" za program "Muzyka i moda). Zespół gościł też trzykrotnie w ZSRR.
  W grudniu 1974 r. po powrocie z trzeciej trasy koncertowej z grupą rozstał się Z. Nowak, kompozytor jej wielu przebojów m. in. "Hej, dyliżans mknie"; "Moja Santa Maria"; "Hej przynieście czerwone"). Muzyk założył, ignorowany przez krytyków, Happy End. Na początku 1975 r. nowym perkusistą bractwa Kurkowego 1791 został Henryk Tomala (eks Test), a D. Kutę zastąpił Wojciech Michalczyk (eks zesp. Stana Borysa).
   Wypadek samochodowy, kończący kilkutygodniowe tournee bractwa Kurkowego 1791 po Szwecji i Norwegii, spowodował czasowe zawieszenie działalności i kolejną zmianę składu. Jesienią 1975 r. przed wyjazdem do USA i Kanady grupę tworzyli: P. Janczerski - śpiew; W. Michalczyk - gitara; Tadeusz Kłoczewiak (eks Test) - gitara basowa; Paweł Dubowicz (eks Fair) - fortepian, instrumenty klawiszowe; Wojciech Meller (eks Safari) - perkusja, śpiew; Zbigniew Mrozowski (eks Grupa Bluesowa "Stodoła") - perkusja. Po koncertach w krajach skandynawskich zespół przedstawił w kraju program "Muzykon na głos ludzki". W czerwcu 1977 r. grupa po raz drugi wyjechała do USA, gdzie występowała w serii koncertów dla Polonii amerykańskiej, prezentując utwory zarówno z dawnego repertuaru No To Co, jak i
najnowsze swoje kompozycje. Podczas tego pobytu zespół P. Janczerskiego zmienił nazwę na Bractwo.
  Bractwo tworzyli: P. Janczerski - śpiew; Tomasz Myśków (eks Saloon) - gitara; Zbigniew Dziubiński (eks Trubadurzy) - gitary; Tomasz Rostkowski (eks Trubadurzy) - instrumenty klawiszowe; Henryk Bednarski - gitara basowa i Tadeusz Każmierczak - perkusja. Zespół, działający pod patronatem Stowarzyszenia
Muzyków Estradowych, zaprezentował w 1978 r. swój nowy program "Przez ranczo szoł chłop" w Teatrze Rozmaitości. Obok P. Janczerskiego w skład grupy wchodzili: Henryk Szpernol (eks Twarze; Hokus) - gitara, śpiew; Krystian Wilczek (eks Apokalipsa) - gitara basowa; Adam Pilawa (eks 2 Plus 1) - pianino,
skrzypce; Jacek Berenthal (eks Hokus) - instrumenty klawiszowe, śpiew; Janusz Ziomber (eks Krzak) - perkusja. Później nowymi muzykami zostali: Andrzej Sidło - gitara, harmonijka ustna; Jerzy Kobiałko - gitara basowa; Stanisław Fijałkowski - pianino, flet, kierownik muzyczny; Tadeusz król - saksofon, wiolonczela;
Janusz Hernandez - perkusja.
  W 1979 r. zespół jeszcze raz zmienił nazwę. Jako Express Band  grupa wystąpiła na XIII FPŻ w Kołobrzegu (1979) i wkrótce przestała istnieć. Od tej pory Piotr Janczerski działał samodzielnie, powołując od czasu do czasu okazjonalne zespoły, m. in. w 1980 r. Fraction. W latach 80-tych założył w Łodzi Country Club. W 1987 r. wziął udział w w koncercie jubileuszowym Niebiesko-Czarnych - "Przeżyjmy to jeszcze raz". Na estradę powrócił we wrześniu 1993 r. z reaktywowaną grupą No To Co.

NAGRANIA PŁYTOWE

LP XL/SXL 0930 Muza
MC CK 0034 Muza
POLSKIE DZWONY
Polskie dzwony / Gospoda "Pod Kogutem" / Obrazki sielskie / Chłopcy, chłopcy co robicie / Obraz zapamiętany / Zejdź na ziemię / Kominiarz Johnny / Dom nad doliną / Do mej miłej / Kolej Warszawsko-Wiedeńska / Siedem cór
 Nagrano w listopadzie 1972 r. Nagrania (1,2, 11) z EP N-0696
Skład: P. Janczerski - spiew; R. Godyń - gitara, bandżo, śpiew; K. Murek - gitara basowa; J. Hryniewicz - gitara, flet, harmonijka ustna, Z. Nowak - pianino, cytra, bongosy, śpiew

LP XL/SXL 0959 Muza
JUŻ GWIAZDECZKA SIĘ KOLEBIE
Ballada grudniowa / Nasz pokłon / Pierwsze wigilie / Niezwykła noc / Sobie i ludziom / Puste miejsce / Skrzypi wóz / Mroźna cisza / Okno w chmurach / W ołtarzu Wita Stwosza / Biała kantyczka / Śpiewajmy gloria / Hosanna śpiewajmy
 Nagrano w lutym 1973 r.
Skład: P. Janczerski - śpiew; Andrzej Thenard - gitara; D. Kuta - gitara, bandżo, flet, śpiew; Jerzy Górzyński - gitara basowa, śpiew; Zbigniew Nowak - pianino, cytra, bongosy, konga, śpiew

LP SX 1063 Muza
ŻYCIE, MIŁOŚĆ, FOLK
Biało i różowo / Szkolne kochanie / Moja Santa Maria / W ostatniej godzinie / Mamy to kochanie / Los jak złodziej / Hej, przynieście czerwone / Spóźniony anioł / Kasia i słońce / Teatr życia / Dyskoteka babci / Pamiętnik człowieka
 Nagrano w styczniu 1974 r.
Skład: P. Janczerski - śpiew; Jerzy Górzyński - gitara basowa, śpiew; Zbigniew Nowak - perkusja, pianino, organy, konga, śpiew; Andrzej Thenard - gitara, śpiew; D. Kuta - gitara, bandżo, flet

LP SX 1372 Muza
PIOTR JANCZERSKI I BRACTWO KURKOWE
Burza / Jadę do Bytomia / Dzwonki leśne / Beczkowóz / Zimowe kwiaty / Tango w kamienicy / Miasto, którego nie ma / Hej, tam na górze / Ballada o drwalu / Moja wiara / Drewniane świątki / Niech wam życie płynie wesoło
 Nagrano w marcu 1977 r.
Skład: P. Janczerski - śpiew; T. Rostkowski - instrumenty klawiszowe; Z. Dziubiński - gitara; H. Bednarski - gitara basowa; T. Każmierczak - perkusja; T. Myśków - gitara

EP N-0696 Muza (05.1972)
Polskie dzwony / Hej, dyliżans mknie / Siedem cór / Gospoda "Pod Kogutem"
Skład: P. Janczerski - spiew; J. Hryniewicz - gitara, śpiew; K. Murek - gitara basowa; R. Godyń - gitara, bandżo, śpiew; Z. Nowak - perkusja

EP С62-05327-28 Miełodija [ZSRR] (1975)
Zejdź na ziemię [Sojdi na ziemliu] / Pamiętnik człowieka [Dniewnik cziełowieka] / Hej, przynieście [Ej, priniesitie] / Niezwykła noc [Lietit sieriebro]

SP SP-411 Muza (05,1972)
Hej, dyliżans mknie / Siedem cór

SP SP-701 Muza (03.1977)
Dzwonki leśne / Tango w kamienicy

SP 456 036 AMIGA [DDR] (1974)
Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Vor langen Jahren [Obraz zapamętany]

SP 456 083 AMIGA [DDR] (1974)
Hej, Winternacht [Skrzypi wóz] / Schlaf, mein Sohn [Mroźna cisza]

PD R-0516 Ruch (01.1974)
Moja Santa Maria

PD R-0550 Ruch (06.1974)
A my majowi

PD R-0061-II Ruch (05.1972)
Gospoda "Pod Kogutem"

PD R-0173-II Ruch (06.1973)
Koleiny

PD R-0214-II Ruch (1974)
Przynieście czerwone

PD R-0277-II Ruch (06.1974)
Witaj dniu

LP XL/SXL 0938 Muza (10.1972)
TO PEJZAŻ MOJEJ ZIEMI - BEAT ORATORIO
Witaj / Niech będzie pochwalony
Skład: P. Janczerski - spiew; R. Godyń - gitara, bandżo, śpiew; K. Murek - gitara basowa; J. Hryniewicz - gitara, flet, harmonijka ustna,śpiew; Z. Nowak - pianino, cytra, bongosy, śpiew

LP XL/SXL 0954 Muza (06.1973)
PREMIERY OPOLE 1973 (1)
Koleiny

LP SXL 0984 Muza (1972)
DYSKOTEKA (5)
Kominiarz Johnny

LP XL/SXL 0965 Muza (07.1973)
CZTEREJ PANCENI I PIES
Polonez Gdański

LP SX 1110 Muza (06.1974)
PREMIERY KOŁOBRZEG 1974
Witaj dniu

LP SX 1131 Muza (06.1974)
OPOLE 1974
A my majowi

LP SX 1372 Pronit (07.1976)
KOŁOBRZEG 1976 - PREMIERY
Żal mi będzie

LP 855 343 AMIGA [DDR] (1974)
HALLO 1/74
Wege andern sich [Koleiny] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny]

LP 855 394 AMIGA [DDR] (1974)
BEAT, ROCK & BLUES AUS DER VR POLEN
Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny]

MC CK 1294 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1974
Lato, lato

EP N-0726 Muza (07.1973)
KOŁOBRZEG 1973
W wojsku nie jest żle

SP SP-522 Muza (07.1973)
W wojsku nie jest żle

NAGRANIA RADIOWE

1972:
Hej, dyliżans mknie; Gospoda "Pod Kogutem"; Polskie dzwony; Siedem cór; Kominiarz Johnny; Chłopcy, chłopcy; Obrazki sielskie; Obraz zapamietany; Serca odpustowe; Świątki ze smutku; Pejzaż z wiatrakami; Zejdź na ziemię

1973:
Polonez Gdański; Koleiny; W wojsku nie jest źle; Pytasz mnie matulu; Hej przynieście; Wiosna życia; Dyskoteka babci

1974:
Lato, lato; Przynieście maki; A my majowi; Witaj dniu

1976:
Piosenka na powitanie na 30-lecie Polskich Nagrań; Piosenka na pożegnanie na 30-lecie Polskich Nagrań; Żal mi będzie; Tak chciałbym mieszkać; Gdzie wiruje świat

1978:
Parowa maszyna; W moim świecie zawsze bądź; Mundial 78 (instr.)

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
https://www.discogs.com/Bractwo-Kurkowe-1791-%D0%A1%D0%BE%D0%B9%D0%B4%D0%B8-%D0%9D%D0%B0-%D0%97%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D1%8E/master/824438
https://www.discogs.com/Piotr-Janczerski-Und-Bractwo-Kurkowe-Hej-Winternacht-Schlaf-Mein-Sohn/release/2363157


Dziękuję Panu Andrzejowi Skurdo za informacje o płytach zespołu zawarte w komentarzu pod tym biogramem!

Co Wy Na To

 Zespół wokalno-instrumentalny Co Wy Na To powstał latem 1968 r. przy stołecznym Domu Kultury "Zacisze", w składzie: Witold Olszewski (ur. 6.03.1950 r. w Warszawie) - gitara, lider; Marek Wieczorek - śpiew; Edward Krukowski - organy; Andrzej Grochala - gitara basowa; Janusz Matuszczak - perkusja. Co Wy Na To nie tylko nazwą nawiązywało do popularnej już formacji No To Co, ale także repertuarem, opartym w tym wypadku na folklorze prawobrzeżnej Warszawy.
  Zespół zdobył lokalną sławę, czego efektem było zaproszenie w listopadzie 1969 r. na nagrania dla Młodzieżowego Studia "Rytm". W sesji uczestniczył nowy gitarzysta basowy Jerzy Romanow. Co Wy Na To gościli potem często w programach radiowych ("Matysiakowie") i telewizyjnych. W tym czasie basistą grupy był Jacek Jasiński. W lata 70-te zespół wszedł z nowym perkusistą Waldemarem Mireckim i kolejnym gitarzystą basowym Wiesławem Brogowiczem (eks Warszawskie Tarpany). Najlepsze dla grupy były lata 1970-1971, kiedy Co Wy Na To występowali podczas festiwalu opolskiego i kołobrzeskiego, dokonali także nagrań płytowych.
  Repertuar zespołu tworzyły w tym czasie piosenki folklorystyczne, powstańcze ballady, aktualne zachodnie przeboje oraz kompozycje współpracującego z grupą Wojciecha Mścichowskiego. Trudności finansowe spowodowały, że formacja rozpadła się w 1973 r.
  Z członków Co Wy Na To, w bardziej znanych zespołach znalazł zatrudnienie gitarzysta W. Olszewski, występujący m. in. w popowych Ptakach. Później stał się współtwórcą sukcesów Krzysztofa Daukszewicza.
  E. Krukowski kontynuował działalność muzyczną w Niemczech, a następnie w Norwegii, gdzie zmarł w 1993 r. w wieku 46 lat.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0659 Pronit (07.1971)
Szare Szeregi / Pamięta las / Wycieczka na Pragę / Nasza kamienica
Skład: W. Olszewski - gitara; E. Krukowski - organy; W. Brogowicz - gitara basowa; M. Wieczorek - śpiew; Ryszard Janiszewski - perkusja

LP XL/SXL 0753 Pronit (07.1971)
SPOTKAJMY SIĘ W PIOSENCE
Gdy zapłonie ognisko
Skład: W. Olszewski - gitara; E. Krukowski - organy; W. Brogowicz - gitara basowa; M. Wieczorek - śpiew

NAGRANIA RADIOWE

1969:
W Saskim Ogrodzie; Na Bródnie; Nasza kamienica; Proszę zwrócić, wycieczko, uwagę na Pragę [Wycieczka na Pragę]; Felek z Powiśla

1971:
Szare Szeregi; Powiedziała mi dziewczyna; Czas rozstania

1972:
Nike warszawska; Strażak i sikawka


Źródła:
  "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając;
  informacje z komentarzy pod biogramem;

Wiślanie 69

  Zespół wokalno-instrumentalny Wiślanie 69 powstał w październiku 1968 r. Założony został przez Andrzeja Tylczyńskiego (ur. 1.01.1925 r. w Poznaniu), twórcę wierszy i tekstów satyrycznych, który postanowił zorganizować własny zespół beatowy, którego celem miało być połączenie folkloru słowiańskiego z rhythm and bluesem i soulem. Grupę utworzył na bazie białostockiej formacji Żółtodzioby.
  W pierwszym składzie grupy znaleźli się: Leon Adamiak (eks Żółtodzioby) - gitara basowa, pianino; Kazimierz Królikowski (eks Żółtodzioby) - saksofon, harmonijka ustna, flet, śpiew; Sławomir Hancewicz (eks Żółtodzioby) - gitara, trąbka, śpiew i Bogdan Sakowicz (eks Żółtodzioby) - perkusja, puzon, śpiew. W warszawskim klubie "Hybrydy" A. Tylczyński zwrócił uwagę na Grażynę Litwin - śpiew i Bogdana Wyszyńskiego - śpiew, gitara. Później w formacji grali m. in. Andrzej Ibek - pianino, organy; Wiesław Ejssymont (eks Bizony) - trąbka i Janusz Hryniewicz (eks Peany) - śpiew. Błyskawiczna kariera zespołu zaczęła się udanym występem 18 lutego 1969 r. na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, podczas której laureatką została piosenka "Kiedyś przecież, spotkamy sie znów". W tym samym miesiącu zorganizowano pierwszą sesję nagraniową dla Młodzieżowego Studia "Rytm", a w maju drugą, podczas których Wiślanie 69 nagrali przebojowe utwory (Za daleko ten twój brzeg; Czerwone maliny; Tam, gdzie wiślany brzeg). Zespół zilustrował też muzycznie serial TVP "Do przerwy 0:1".
  Po debiucie płytowym i estradowym, w czerwcu Wiślanie 69 wystąpili na VII KFPP w Opolu. Formacja nie zdobyła nagrody, ale pozyskała wyróżnioną tam wokalistkę Elżbietę Żakowicz. E. Żakowicz (ur. 25.06.1947 r.), absolwentka średniej szkoły muzycznej, debiutowała w 1966 r. w krakowskiej imprezie "Mikrofon dla wszystkich", gdzie zwyciężyła w konkursie piosenka "Ty jesteś moim światem". Dzięki wygranej wokalistka została zaangażowana do zespołu Zygmunta Wicharego, potem występowała z wojskową grupą estradową Desant i Skaldami.
  Wraz z E. Żakowicz do Wiślan dołączyli: Andrzej Bartoszek (eks Ślęzanie) - gitara; Albin Biskupski (eks Daltoniści) - gitara basowa i Stefan Płaza (eks Ślęzanie, Twarze) - perkusja. Dotychczasowa solistka grupy G. Litwin, wraz z B. Wyszyńskim i B. Sakowiczem zorganizowała formację In Plus And Sava, ktora w 1970 r. wystepowała w klubie "Sound City" w Oslo.
  W październiku 1969 r. z zespołu odeszli K. Królikowski i S. Hancewicz. Ich miejsca zajęli: Bogusław Biełło (eks Pod Jaszczurami) - saksofon tenorowy, saksofon barytonowy i Bogusław Kot-Mazurkiewicz (eks Kolorowe Koty) - trąbka. W tym składzie wylansowano m. in. przeboje "Chcę wierzyć twoim słowom"; "Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?". Ostatni z utworów dotarł do pierwszego miejsca Telewizyjnej Giełdy Piosenki (20.01.1970).
  Po kilkumiesięcznym okresie koncertowania w kraju, z grupy odszedł A. Ibek do zespołu Marianny Wróblewskiej. Z końcem września 1970 r. Wiślanie 69, bez sekcji dętej, z B. Kot-Mazurkiewiczem grającym na organach, wyjechali na 9-miesięczne tournee do Holandii, gdzie występowali obok grup The Cats i George Baker Selection oraz nagrali singiel.
  Po powrocie z Holandii odszedł B. Kot-Mazurkiewicz, organistą został Stefan Żochowski, a gitarzystą basowym Krystian Wilczek (eks Twarze). Wiosną 1972 r. w miejsce J. Hryniewicza, nowym wokalistą został Roman "Pazur" Wojciechowski (eks Twarze). Obok niego w skład Wiślan 69 wchodzili: E. Żakowicz - śpiew; A. Bartoszek - gitara; S. Żochowski - organy, pianino; K. Wilczek - gitara basowa i S. Płaza - perkusja. Z grupą współpracował też wokalista Stanisław Wenglorz (eks Bardowie cieszyńscy). W tym składzie zespołowi nie udało się wylansować znaczących przebojów.
  Po rozwiązaniu grupy, przez A. Tylczyńskiego z końcem 1972 r., E. Żakowicz wraz z członkami Wiślan 69 utworzyła zespół Ela i Grupa, który wziął udział w lutym 1973 r. w imprezie "Zima Katowicka". Potem wokalistka współpracowała z zespołami Arianie i Centrum. Z tym ostatnim wystąpiła w 1974 r. w koncercie "To stary, dobry rock and roll" na XIV MFP w Sopocie. B. Kot-Mazurkiewicz zmarł 29 kwietnia 1978 r. S. Płaza w 1973 r.współpracował z zespołem Breakout. R. Wojciechowski (z K. Wilczkiem) reaktywował Twarze, z początkiem 1974 r. znalazł sie w Hokusie, potem w Breakout, heavymetalowym Aerobusie i formacji Transport Band. Dyskografię muzyka uzupełniają płyty "DDD" (Polton, 1991) i "Czarne Komety z Południa. Złote przeboje lat 60." (Silton, 1993).

NAGRANIA PŁYTOWE

SP SP-193 Pronit (07.1969)
Kozaczok
Skład: J. Hryniewicz - śpiew; B. Wyszyński - gitara; L. Adamiak - gitara basowa; K. Królikowski - saksofon, organy; S. Hancewicz - trąbka; B. Sakowicz - puzon, perkusja; A. Ibek - organy

SP SP-329 Muza (03.1970)
Kiedyś znów spotkamy sie znów / Szept przydrożnych wierzb
Nagrania z LP XL 0626

SP SP-330 Pronit (03.1970)
Chcę wierzyć twoim słowom / Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?
Nagrania z LP XL 0626

SP 5C 006-24405 EMI-Imperial [NL] (1971)
May Be She [Może ona, może i ty] / Clear Sun [Zachodźże słoneczko]

EP N-0565 Muza (04.1969)
Kiedyś przecież spotkamy się znów / Czerwone maliny / Za daleko ten twój brzeg / Tam gdzie wiślany brzeg
Skład: G. Litwin - śpiew (1, 3, 4); B. Wyszyński - gitara, śpiew (2); L. Adamiak - gitara basowa; K. Królikowski - saksofon, organy; S. Hancewicz - trąbka; B. Sakowicz - puzon, perkusja; A. Ibek - organy

EP N-0587 Muza (01.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (3)
Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?
Skład: E. Żakowicz - śpiew; A. Bartoszek - gitara; A. Biskupski - gitara basowa; A. Ibek - pianino; B. Biełło - saksofon tenorowy; B. Mazurkiewicz - trąbka; S. Płaza - perkusja

LP XL/SXL 0626 Pronit (1970)
SKĄD MY SIĘ ZNAMY
Kiedyś przecież spotkamy sie znów / Chcę wierzyć twoim słowom / Niepokój o zmierzchu / Dla mnie twój słoneczny usmiech / Długa noc / W lesie nad potokiem / Skąd my się znamy / Szept przydroznych wierzb / Gdy sam zostaniesz / Niezdecydowany chłopak / Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? / Człowiek się boi
  Nagrywano od stycznia do marca 1970 r.
Skład: E. Żakowicz - śpiew (1, 3, 5-7, 9, 11); J. Hryniewicz - śpiew ; A. Bartoszek - gitara; A. Biskupski - gitara basowa; A. Ibek - organy, pianino; B. Biełło - saksofon tenorowy; B. Mazurkiewicz - trąbka; S. Płaza - perkusja i Partita - śpiew

LP XL 0673 Pronit (09.1970)
DISCORAMA (1)
Sam gdy zechcę powrócę
Skład: J. Hryniewicz - śpiew; A. Bartoszek - gitara; A. Biskupski - gitara basowa; A. Ibek - pianino; B. Biełło - saksofon tenorowy; B. Mazurkiewicz - trąbka; S. Płaza - perkusja

PD R-0119 Ruch (04.1969)
Kiedyś przecież spotkamy sie znów

PD R-0182 Ruch (03.1970)
Chę wierzyć twoim słowom

PD R-0183 Ruch (03.1970)
Niepokój o zmierzchu

PD R-0184 Ruch (03.1970)
Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?

PD R-0061-II Ruch (1972)
Czerwone lata

PD R-0069-II Ruch (1972)
Kiedy nadejdzie czas

MC CK 1288 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POSKIEGO BEATU 1970 - vol. 3
Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?

2 MC CK 1291/2 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POSKIEGO BEATU 1972 - vol. 1, 2
Zachodźże słoneczko / Kedy nadejdzie czas / Nie na zawsze

NAGRANIA RADIOWE

02.1969:
Kiedyś znów spotkamy sie znów (voc. G. Litwin); Tam, gdzie wiślany brzeg (voc. G. Litwin); Kiedy opadają liście z drzew

05.1969:
Za daleko ten twój brzeg (voc. G. Litwin); Chcę wierzyć twoim słowom (voc. J. Hryniewicz); Nieśmiały adorator (voc. J. Hryniewicz); Czerwone maliny (voc. G. Litwin i B. Wyszyński); Pożegnaj mnie dziewczyno (voc. zespół)

09.1969:
W lesie nad potokiem (voc. E. Żakowicz); Skąd my się znamy (voc. E. Żakowicz)

1970:
Zachodźże słoneczko (voc. E. Żakowicz); Sam gdy zechcę, to wrócę (voc. J. Hryniewicz); Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi? (voc. E. Żakowicz)

1972:
Czerwone lata (voc. E. Żakowicz); Nie na zawsze (voc. E. Żakowicz); Dzisiaj zmienił się świat (voc. E. Żakowicz); Kiedy nadejdzie czas (voc. R. Wojciechowski); Deszcze padają nocą (voc. E. Żakowicz); A o nas nie wie nikt (voc. R. Wojciechowski)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

I na koniec: Za daleko ten twój brzeg
http://w321.wrzuta.pl/audio/3PQuiviGzRR/wislanie_69_-_za_daleko_ten_twoj_brzeg

PS.

1. Download z sieci.
2. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Portrety

 Zespół wokalno-instrumentalny Portrety został założony na początku 1970 r. przez Janusza Kępskiego, który po rozstaniu się z Partitą zreorganizował grupę Klub Pickwicka tworząc Portrety. Formacja, działająca przy Klubie Piosenki ZAKR, zadebiutowała w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki utworem "Kiedy świece płoną".
  W zespole występowali: Eliza Grochowiecka - śpiew; Jolanta Marciniak - śpiew; Tomasz Andrzejewski - śpiew; Daniel Kłosek (eks Klub Pickwicka) - śpiew; Tomasz Szachowski (eks Klub Pickwicka) - organy, pianino, gitara; Jaqnusz Kępski - organy, pianino; Tadeusz Kłoczewiak (eks Klub Pickwicka) - gitara basowa i Aleksander Jedynecki (eks Klub Pickwicka) - perkusja. Później do grupy dołączyła Elżbieta Igras (eks Quorum) , laureatka VII Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich, II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego oraz FPŻ w Kołobrzegu z lat 1969-1970.
  Grupa dokonała szeregu nagrań radiowych i płytowych, nawiązujących brzmieniowo do dokonań zespołu Mamas And Papas, nie zdobywając jednak większej popularności. Portrety wystąpiły na pozakonkursowych imprezach festiwali w Opolu, Sopocie i Koobrzegu. Ciekawymi wydawały się piosenki zespołu inspirowane folk rockiem, jak również barwa głosów E. Grochowieckiej i D. Kłoska. Z grupą współpracował też Zbigniew Hołdys, kompozytor utworu "O tobie, jesieni i innych rzeczach".
  Zespół rozwiązał się w 1971 r., a większość członków grupy kontynuowała kariery w innych formacjach: E. Grochowiecka (Andrzej i Eliza), J. Marciniak (Partita), T. Szachowski (Dylemat), T. Kłoczewiak (zesp. Stana Borysa), A. Jedynecki (Safari), D. Kłosek (Waganci). J. Kępski został kierownikiem Filipinek, później utorzył własny zespół instrumentalny. Jest m. in. twórcą muzyki filmowej i TV ("Uciec jak najbliżej", "Pensja pani Latter", "Poskromienie złośnicy").

NAGRANIA PŁYTOWE

PD R-0222 Ruch (08.1970)
Król Thule

PD R-0249 Ruch (04.1971)
O tobie, jesieni i innych rzeczach

SP SP-349 Muza (08.1970)
Posłuchaj, biegnie ulicami / Król Thule
Skład: E. Grochowiecka - śpiew; J. Marciniak - śpiew; T. Andrzejewski - śpiew; D. Kłosek - śpiew; T. Kłoczewiak - gitara basowa; T. Szachowski - gitara; J. Kępski - organy, pianino; A. Jedynecki - perkusja

SP SP-362 Muza (04.1971)
Dobra miłość / O tobie, jesieni i innych rzeczach
Skład: E. Grochowiecka - śpiew; J. Marciniak - śpiew; T. Kłoczewiak - gitara basowa; T. Szachowski - gitara; J. Kępski - organy, pianino; A. Jedynecki - perkusja

EP N-0595 Muza (04.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (7)
Kiedy świece płoną
Skład: E. Grochowiecka - śpiew; J. Marciniak - śpiew; T. Andrzejewski - śpiew; D. Kłosek - śpiew; T. Kłoczewiak - gitara basowa; T. Szachowski - gitara; J. Kępski - organy, pianino; A. Jedynecki - perkusja

EP N-0609 Muza (06.1970)
Portret / Opowiadał mi wiatr / Kiedy świece płoną / Nie bój sie nocy
Skład: E. Grochowiecka - śpiew; J. Marciniak - śpiew; T. Andrzejewski - śpiew; D. Kłosek - śpiew; T. Kłoczewiak - gitara basowa; T. Szachowski - gitara; J. Kępski - organy, pianino; A. Jedynecki - perkusja

LP XL/SXL 0766 Muza (04.1971)
O tobie, jesieni i innych rzeczach / Obraz twój

NAGRANIA RADIOWE

1970:
Nie bój sie nocy; Kiedy świece płoną

1971:
Obraz twój (voc. D. Kłosek); Dobra miłość (voc. J. Marciniak i E. Grochowiecka); O tobie, jesieni i innych rzeczach (voc. J. Marciniak i E. Grochowiecka)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

PS.

1. Jak w przypadku poznańskich Bardów spis nagrań radiowych jest chyba niepełny.
2. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Bardowie (warszawscy)

   Zespół wokalno-instrumentalny Bardowie powstał w Warszawie w 1965 r. W skład grupy weszli: January Piasecki - śpiew; Bogusław Bochniewicz - gitara, śpiew; Mariusz Jaworski - gitara; Zdzisław Szczotkowski - gitara basowa; Tadeusz Wiśniewski  - organy, pianino, śpiew, lider; Zenon Rosiński - perkusja. Formacja zadebiutowała w grudniu 1965 r. na balu w klubie WAT. Już we wczesnej fazie swojego istnienia zespół tworzył i wykonywał własne utwory, które komponowali B.Bochniewicz i T.Wiśniewski, w znakomitej wiekszości do słów Marii Mijakowskiej (po wyjściu za mąż za basistę formacji - Szczotkowskiej).
  Bardowie wystąpili w warszwawskich eliminacjach do Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków, których finał odbył się 23 lutego 1966 r. w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki. W następnym miesiącu zespół rozpoczął stałe występy w klubie WAT, a oprócz tego występował m. in. na imprezach w stołecznych klubach studenckich: "Centon" (Uniwersytet Warszawski), "Stodoła" (Politechnika Warszawska), „Karuzela” na osiedlu Jelonki, "Medyk" (Akademia Medyczna), „Hybrydy”, „Radomska”, „Riviera”. Grupa koncertowała także w innych miastach: Kozienicach, Dęblinie, Lipsku i w miejscowości Stawy. W okresie maj-listopad 1966 r. z zespołem śpiewał również Tomasz Andrzejewski (ze staromiejskiego kabaretu "Aknif", w którym śpiewali także J. Piasecki i Elżbieta Dmoch, późniejsza wokalistka grupy 2 Plus 1). 9 października 1966 r. Bardowie rozpoczęli oficjalną współpracę z klubem „Karuzela”, grając na wszystkich imprezach tego klubu aż do 6 stycznia 1968 r.
  W styczniu 1967 r. drugim wokalistą zespołu został Piotr Miks (eks Chochoły). 11 lutego 1967 r. Bardowie wystapili, obok Heleny Majdaniec, w programie telewizyjnym "Po szóstej", gdzie zaprezentowali trzy utwory: „Czemu płaczesz”, „Jesteś czarny” i „Mamo”. 31 marca dla radiowego programu "Kolorowy mikrofon" zespół nagrał pięć piosenek: „To nic”, „Mamo”, „Jesteś czarny”, „Rudy pies” i „Stary żółw”.Nagranie „Jesteś czarny” zostało także przedstawione w programie Studia Rytm w ramach audycji o wytwórni płytowej Tamla Motown. W maju tego roku z zespołu odszedł M. Jaworski. Oprócz stałych występów w "Karuzeli" grupa występowała w innych klubach Warszawy, a także w innych miastach: Otwocku, Białymstoku (trzy koncerty wspólnie z Pesymistami, gdzie śpiewał Andrzej Rosiewicz). 25 czerwca tego roku, wspólnie z zespołem Blackout formacja rozpoczęła cykl współorganizowanych przez Polską Federację Jazzową koncertów „Rytmy dla was”, realizowanych w warszawskim letnim kinie „Jutrzenka”. Od 25 lipca do 20 sierpnia grupa grała każdego wieczoru w ośrodku wypoczynkowym w Mirkach k/Olsztynka, podczas trwania Międzynarodowego Obozu Młodzieży, w którym brały udział ekipy z 7 krajów demokracji ludowej. W zespole śpiewali wtedy także Marek Ałaszewski i Daniel Kłosek. W październiku 1967 r. grupę opuścił P. Miks, rozpoczynając obowiązkową służbę wojskową.
  W styczniu 1968 r. Bardowie zakończyli współpracę z klubem "Karuzela". 25 lutego nastąpiła zmiana w składzie formacji – Z. Rosińskiego zastąpił na perkusji Andrzej Raciński. Grupa występowała w różnych klubach studenckich Warszawy, by od 1 października rozpocząć stałą współpracę z klubem SGPiS "Hades". Tam formacja występowała na wieczorkach i balach uczelnianych, gdzie grały także inne zespoły - m. in. Czerwone Gitary, Breakout i brytyjski The Tremoloes. W grudniu 1967 r. z grupy odszedł jego lider - T. Wiśniewski, a formacja została bez pianisty.
  W marcu 1969r. w studiu Polskiego Radia, zespół nagrał dwa utwory dla audycji „Radiowa Piosenka Miesiąca”: „Widzisz miła” i „Smutne ogrody”. Podczas nagrań grupę wspierali: wokalnie - M. Ałaszewski, a na instrumentach klawiszowych Maciej Głuszkiewicz. Piosenka "Widzisz miła" zajęła drugie miejsce, goszcząc także na innych listach przebojów. W tym samym roku zespół nagrał dwie piosenki dla telewizji: „Bo ty odepchłaś mię” (tekst: W. Kraśko) oraz swoją wersję utworu "Piosenka serca nam umaja" (z okazji 1 Maja). W październiku 1969 r. do grupy dołączył kolejny wokalista - Andrzej Frajndt.
  Na początku 1970 r. formacja zmieniła nazwę na Phobos, by zakończyć działalność w połowie tego roku.
  Bardowie reaktywowali się w 1995 r. i wystąpili w cyklu koncertów wspomnieniowych, zorganizowanych dzięki staraniom wokalisty Bardów i innych zespołów warszawskich - P. Miksa. Na tą serię koncertów, oprócz Bardów, działalność wznowiły także inne grupy bigbitowe stolicy. Jeden z utworów koncertowych zespołu zamieszczono na składance Polskich Nagrań "Warszawski Rock & Roll - Live In Concert" (1998). Utwory formacji można znaleźć na składankach: "Warszawski Rock and Roll" (PN Muza) (2009) i "Wrechin The Wires - Wild 60's Bloc-Busters from Poland".

Bardowie (Warszawa - Łazienki, 1970 r.)
Od lewej: B. Bochniewicz, A. Raciński, J. Piasecki, Z. Szczotkowski

Bardowie (Warszawa - Łazienki, 1970 r.)
Od lewej: J. Piasecki, B. Bochniewicz, A. Raciński, Z. Szczotkowski

Bardowie (WAT - 20.02.1966 r.)
Od lewej: Z. Szczotkowski, J. Piasecki (u góry), T. Wiśniewski, B. Bochniewicz, Z. Rosiński, M. Jaworski

Bardowie (1996 r)
Od lewej: J.Piasecki, A.Raciński, T.Wiśniewski, Z.Szczotkowski i A.Frajndt

NAGRANIA RADIOWE

1967:
To nic (voc. J. Piasecki); Mamo (voc. J. Piasecki); Jesteś czarny (voc. J. Piasecki); Rudy pies (voc. P. Miks); Stary żółw (voc. P. Miks);  Dama kier (voc. P. Miks)*

1969:
Widzisz miła (voc.J.Piasecki i B.Bochniewicz); Smutne ogrody (voc.J.Piasecki i M.Ałaszewski)

NAGRANIA PŁYTOWE

LP Sixty-Six Records ?– 66-5001 (2002)
[RÓZNI WYKONAWCY] WRECHIN' THE WIRES - WILD 60'S BLOC-BUSTERS FROM POLAND
Rudy pies (voc. P. Miks) / Stary żółw (voc. P. Miks)

EP V344 Veriton
[RÓZNI WYKONAWCY] PROTEST SONGI
Jesteś czarny (voc. J. Piasecki) / Sen o mamie (voc. J. Piasecki)

CD YES-CD 03 Yesterday (1998)
[RÓZNI WYKONAWCY] WARSZAWSKI ROCK & ROLL - LIVE IN CONCERT
Stary żółw (voc. P. Miks); Widzisz miła (voc. J. Piasecki)

CD PNCD 1262 Muza (2009)
LP SX 4009 Muza (2009)
WARSZAWSKI ROCK'N'ROLL LAT 60.
Stary żółw (voc. P. Miks); Widzisz miła (voc. J. Piasecki)

Biogram powstał na podstawie informacji dostarczonych przez Pana Januarego Piaseckiego, zawartych w komentarzach pod poniższym biogramem.
Zdjęcia zespołu przekazał Pan January Piasecki.

  Aktualizacja - dnia 6.10.2015 r.

Respekt

 Zespół wokalno-instrumentalny Respekt powstała w Rzeszowie pod koniec 1969 r. Kierownikiem artystycznym grupy, mającej ambicję być formacją jazz-rockową, został kompozytor Antoni Kopff (ur. 19.08.1944 r.). Grupę tworzyli: Zofia Borca - śpiew; Elzbieta Linkowska - śpiew; Krystyna Prońko - spiew; Jerzy Głód - gitara; Janusz Cywiński - gitara basowa; Antoni Kopff - pianino, organy; Zbigniew Sztyc - saksofon tenorowy; Bronisław Ścibór - saksofon tenorowy; Adam Sikora - trąbka; Tadeusz Sikora - puzon i Wojciech Tarczyński - perkusja.
  Krystyna Prońko (ur. 14.01.1947 r.) występowała wcześniej z gorzowskim Refleksem, który współtworzyli m. in. Piotr Prońko - saksofon i Wojciech Prońko - gitara basowa. Zespół do 1972 r. dokonał nagrań radiowych ("Jeszcze nie czas nam").
  Respekt, lansowany przez Program III PR, w 1970 r. ruszył w trasę koncertową, zakończoną w czerwcu w Warszawie. Wspólne występy z Czesławem Niemenem zakończyły się zaangażowaniem wokalistek do towarzyszącego mu tercetu wokalnego. W efekcie doszło do reorganizacji grupy, która od października tworzyli: Marianna Wróblewska - śpiew; Marek Pawlak - spiew; A. Sikora - trąbka; T. Sikora - puzon; Z. Sztyc - saksofon; Jacek Kafel - gitara; Andrzej Pawlik - gitara basowa; Wacław Kozłowski - perkusja oraz A. Kopff - organy, pianino.
  Nowa edycja Respektu, mimo ambitnych planow, niczym na rynku muzycznym się nie zaznaczyła i wkrótce uległa rozwiązaniu. A. Kopff przejął wówczas opiekę nad Partitą.
  K. Prońko po współpracy z Cz. Niemenem związała się z zespołem Pokolenie (przebój "Papierowe ptaki"), a później z Koman Bandem, aby następnie rozpocząć owocną karierę solową.

NAGRANIA PŁYTOWE

EP N-0611 Pronit (06-07.1970)
Cały maj / Górnik gola / Dziura / Daleko przed siebie
Skład: Z. Borca - śpiew; E. Linkowska - śpiew; K. Prońko - spiew; J. Głód - gitara; J. Cywiński - gitara basowa; A. Kopff - pianino, organy; Z. Sztyc - saksofon tenorowy; B. Ścibór - saksofon tenorowy; A. Sikora - trąbka; T. Sikora - puzon; W. Tarczyński - perkusja.

LP XL 0673 Pronit (04.1970)
DISCORAMA (1)
Oboje

CD PNCD 248 Muza (1993)
NIE ZADZIERAJ NOSA - PIOSENKI MARKA GASZYŃSKIEGO
Cały maj

NAGRANIA RADIOWE

04.1970:
Cały maj; Oboje; Kolarski rock'n'roll; Za czym tęsknisz; Są takie chwile; Sprzedaj mnie wiatrowi; Tak to ja; Żegnaj mała

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

PS.

1. Nie mam nagrań tej formacji.
2.  Był w radiu, ponad ćwierć wieku temu, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej
audycji. Może ktoś ma...

Stress (Grupa Stress)

  Wokalno-instrumentalna Grupa Stress powstała w 1971 r. w Poznaniu. Zespół tworzyli: Mariusz Rybicki – gitara, flet, śpiew; Henryk Tomczak – gitara basowa i Janusz Maślak – perkusja. Dwaj ostatni muzycy związani byli poprzednio z formacją Piotra Kuźniaka - Manufaktura Czterech Dyrektorów. We wrześniu 1971 r. trio zwróciło na siebie uwag podczas II Wielkopolskich Rytmów Młodych w Jarocinie, zdobywając zespołowo 1 nagrodę oraz nagrodę dla najlepszego instrumentalisty przeglądu – M. Rybickiego.
  W listopadzie Stress dokonał pierwszych nagrań radiowych w Rozgłośni PR w Poznaniu i odniósł zwycięstwo w plebiscycie „Gazety Poznańskiej” na najpopularniejszy zespół Wielkopolski 1971 r. Potwierdzeniem klasy zespołu był występ w Kaliszu na II Festiwalu Młodzieżowej Muzyki Współczesnej (6-9.01.1972 r.). Stress otrzymał tam wyróżnienie. Wkrótce dokonał nagrań radiowych, z których "Granica życia" i "Dwa lata świetlne" trafiły na ogólnopolską antenę.
  Przełomowym momentem w karierze zespołu stała się podjęta w sierpniu współpraca ze znanym muzykiem jazzowym - Jerzym Milianem. Podczas kolejnej sesji nagraniowej J. Milian wzbogacił brzmienie grupy o partie solowe na wibrafonie.
  Ogólnopolską popularność przyniósł Stressowi utwór "Ciężką drogą", który jesienią 1972 r. dotarł do 1 miejsca listy przebojów Rozgłośni Harcerskiej, a w plebiscycie popularności „Non Stopu” za 1972 r. zajął 5 miejsce. Czwarte miejsce grupy w tymże plebiscycie w kategorii zespołów, pozwalało mieć nadzieję na szybki awans Stressu do profesjonalnej czołówki rockowej. Tak się jednak nie stało, Stress coraz rzadziej pojawiał się na profesjonalnych imprezach.
 We wrześniu 1973 r. poznańska grupa wzięła udział w VI Ogólnopolskim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych w Płocku. Uzyskane tam jedno z trzech wyróżnień. nie miało  już takiej wymowy jak sukcesy w Jarocinie i Kaliszu. Na pozycje grupy nie wpłynęło również powiększenie składu o Andrzeja Richtera - śpiew, skrzypce i Krzysztofa Jarmużka - gitara, harmonijka ustna,konga.
  W połowie 1975 r. formacja grała w składzie: M. Rybicki - gitara, śpiew;  Jerzy Nowicki - gitara basowa; Andrzej Obara - śpiew, klarnet; Aleksander Huk - perkusja. W tym składzie grupa dokonała nagrań dla Radia Bydgoszcz oraz koncertowała m.in. w Poznaniu, Katowicach i Olsztynie.
  W tym samym roku. doszło do zreorganizowania Stressu. Zespół tworzyli teraz: M. Rybicki – gitara; Andrzej Lewalski – gitara basowa, Michał Przybysz – organy, pianino i Przemysław Phal - perkusja. Grupa zdążyła zaprezentować m. in. trzy programy estradowe "Teoria powstania", "Niepokonany" i "Trylogie przestrzeni".
  Od 1978 r. grupa działała w składzie: M. Rybicki - gitara, śpiew; Witold Łukaszewski - gitara; A. Lewalski - gitara basowa; Mariusz Zakrzewski - instrumenty klawiszowe i Wiesław Lustyk - perkusja. Zespół zafascynowany twórczością grupy "United Kingdom" opracował program artystyczny o podobnym brzmieniu. Formacja zagrała szereg koncertów, m. in. w poznańskich klubach: "Orbita", "Pod Lipami", "Piekłoraj". Ówczesny repertuar zespołu zarejestrował akustyk grupy Ryszard Klaus. W 1979 r. grupa zarejestrowała sesję nagraniową dla rozgłośni PR w Bydgoszczy. Rok później formacja zakończyła działalność.
  W lipcu 1975 r. H. Tomczak wraz z Markiem Bilińskim - instrumenty klawiszowe, zorganizował zespół Heam, który został laureatem "Złotego Kameleona" na VI Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie. W 1979 r. powstała grupa Krater, która tworzyli: M. Biliński - instrumenty klawiszowe; Wojciech Hoffman - gitara; P. Pahl - perkusja i H. Tomczak - gitara basowa. P. Pahl znalazł sie później w grupie Spectrum, a w latach 80-tych w Lombardzie; H. Tomczak w Turbo i Non Iron, a M. Biliński w grupie Bank. Ten ostatni rozpoczął następnie karierę solową.

Grupa Stress (Poznań, 1.06.1975) od lewej: M. Rybicki, A. Huk. A. Obara, J. Nowicki

Grupa Stress (1975) od lewej: A. Huk, A. Obara. M. Rybicki, J. Nowicki (zdj. "Wieczór", 17.06.1975)

NAGRANIA RADIOWE

11.1971:
Cybernetyczna pamięć dnia

02.1972:
Ciężką drogą; Wśród krzyży z ramionami; Konfiteor

05.1972:
Granica życia; Dwa lata świetlne

12.1972:
Granica życia; Fatamorgana

04.1974:
Hazard; Inkwizycja; Cybernetyczna pamięć dnia

10.1976:
Dwa lata świetlne; Honkey John Western

1978:
Teoria powstania; Niepokonany

Źródła:
 "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając
Informacje od Pana Andrzeja Lewalskiego
Informacje i zdjęcia od Pana Jerzego Nowickiego

[Materiał uzuełniony 22.11.2020 r.] Na stronie http://kjarmuzek.pl/historia/grupa-sress/  autor pisze:
Mało kto już pamięta, że Stress jako pierwszy nagrał Hymn Kibiców Lecha: ”„W górę serca, niech zwycięża Lech”.
Od tego czasu (po zdobyciu jednego z trzech wyróżnień na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych w Płocku) patronat nad zespołem przejęło Polskie Stowarzyszenie Jazzowe PSJ w Bydgoszczy zamykając amatorski okres działania grupy.

W roku 2008 Polskie Radio wydało dwupłytowy album z nagraniami grupy. Oto co pisze na swej stronie merlin.pl:

Nagrania radiowe z lat 1972 - 1979. Nagrania radiowe z lat 1972 - 1979. Niesłusznie zapomniany nieco zespół, który dzięki "pomocy" ówczesnych władz niechętnym rock'n'rollowym legendom nigdy nie doczekał się żadnej płyty, żadnego naprawdę liczącego się koncertu, zapamiętany zaś został wyłącznie dzięki drobnym zdarzeniom: antenowym emisjom nagrania Ciężką drogą - pierwszego polskiego hard-rockowego utworu z prawdziwego zdarzenia, który poderwał na nogi całą Polskę (Przebój Roku 1972 w Rozgłośni Harcerskiej, pierwsza piątka "Non Stopu"), wygranej w Jarocinie w 1971 r. czy też kilku sesjom w Poznańskim Radiu. Mało kto jednak dziś pamięta, że to Stress wylansował hymn "Kolejarza", którego refren na melodię do "Żółtej łodzi podwodnej" śpiewany jest na poznańskim stadionie do dziś... Ta kompilacja zbiera wszystkie nagrania Grupy Stress zrealizowane w latach 1972-1977 dla Rozgłośni Radiowej w Poznaniu (w tym również ich alternatywne wersje) oraz zupełnie nieznaną na rynku sesję z 1979 roku, powstałą dla potrzeb PR w Bydgoszczy.

CD PRCD108990  Polskie Radio  (2008)
Z Archiwum Polskiego Radia vol. 8 - Grupa Stress
CD 1:
Ciężka drogą / Dwa lata świetlne / Wsród krzyży z ramionami / Konfietor / Granica życia / Fatamorgana / Granica życia / Ciężka drogą / Cybernetyczna pamięć dnia / Hazard / Inkwizycja
CD 2:
Dwa lata świetlne wersja 2 / Honkey John Western / Siedem lat / Spacer we troje / Pociąg donikąd / Cichy poniekąd zaułek / Curiosum sztuki / Gilotyna / Teoria powstania / Wejść do własnej głowy

PS.

1. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Warszawskie Kuranty

 Zespół wokalno-instrumentalny Warszawskie Kuranty powstał z końcem 1965 r. przy Zakładach Lamp Elektronowych im. Róży Luksemburg w Warszawie, z inicjatywy Zbigniewa Koryckiego, późniejszego menedżera grupy. Liderem Warszawskich Kurantów został Janusz Kruk (ur. 7.08.1946 r.w Warszawie), absolwent średniej szkoły muzycznej w klasie kontrabasu, związany wcześniej z Pesymistami. Muzyk miał za sobą pracę instruktora muzyki w warszawskich domach kultury. Skład zespołu uzupełniali: Cezary Szlązak - saksofon, organy; Tadeusz Ptaszyński - gitara; Jerzy Kruk - gitara, śpiew; Andrzej Dec - perkusja; Jerzy Popis - śpiew i Danuta Rosołowska - śpiew.
  Z początkiem 1966 r. Warszawskie Kuranty wzięły udział bez powodzenia w eliminacjach do Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Wiosną A. Deca zastąpił Marek Szczygieł, pojawił się także drugi wokalista - Piotr Miks. Grupa wykonywała przeboje z repertuaru popularnych zespołów brytyjskich (m. in. The Beatles, The Animals, The Rolling Stones). Oryginalne kompozycje formacji zarejestrowano latem 1966 r. dla potrzeb audycji radiowej "Kolorowy mikrofon". Z końcem roku P. Miks opuscił grupę.
  Wiosną 1967 r. Warszawskie Kuranty zwyciężyły w kategorii zespołów big beatowych podczas Ogólnopolskiego Konkursu Zespołów Muzycznych CRZZ w Polanicy Zdroju. W efekcie grupę zaproszono na koncert "Mikrofon dla wszystkich" V KFPP w Opolu, gdzie wykonała m. in. "Gwiazdy", "Nigdy mi sie nie śnisz", "Majowy dzień". Latem 1967 r. z formacją rozpoczęli współpracę Waldemar Kocoń i Elzbieta Dmoch (ur. 29.09.1951 r.), uczennica średniej szkoły muzycznej w klasie fletu, śpiewająca wcześniej w kabarecie  "Aknif", mieszczącej się w piwnicy artystycznej  "Largactil" staromiejskiego domu kultury.
  W roku nastepnym zespół wziął udział w Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Sofii, gdzie piosenka "Daleko do ciebie", w interpretacji E. Dmoch, zajęła 3 miejsce w konkursie na piosenkę poetycką. Wkrótce pojawiły się interesujace kompozycje J. Kruka ("Kwiatki z Sofii", "Daleko do ciebie"). Zimą 1969
r. Warszawskie Kuranty współpracowały z Krzysztofem Knittlem przy realizacji rock-opery "Wilkołak". Podczas eliminacji do II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego (1969), obok E. Dmoch i braci Kruków, w grupie występowali: Jerzy Gawrych - organy; Andrzej Bigolas - saksofon; Roman Misiurowski - saksofon;
Andrzej Wójcik - perkusja. Zespół dotarł do finału, lecz nie odniósł sukcesu. 29 czerwca 1969 r. Warszawskie Kuranty wystąpiły w koncercie "Popołudnie z Młodością" na VII KFPP w Opolu. Formacja rozpadła się latem 1969 r.
  W trakcie 1970 r. Janusz Kruk wystepował wspólnie z E. Dmoch. Muzyk współpracował także z Grupą X, usiłował reaktywować Warszawskie Kuranty. Rok później J. Kruk i E. Dmoch założyli grupę Dwa plus Jeden.

NAGRANIA RADIOWE

1966:
Majowa podróż (voc. D. Rosołowska); Gwiezdna podróż (voc. P. Miks); Zawsze tę nadzieję mam (voc. P. Miks)

1967:
Gwiazdy (voc. D. Rosołowska); Lipcowy list (voc. E. Dmoch); Srebrny wiatr (voc. W. Kocoń); W ciemności (voc. J. Kruk); Werset Istambułu (instr.)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

Janusz Kruk zmarł 18 czerwca 1992 r.

I na koniec: Gwiezdna podróż
http://w52.wrzuta.pl/audio/4P2QN3ZzOf6/warszawskie_kuranty_-_gwiezdna_podroz
PS.

1. Upload z sieci.
2.  Ponad ćwierć wieku temu był w Programie Pierwszym Polskiego Radia, przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku 1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Pisałem do Radia Opole, ale nikt nie odpowiedział. Może ktoś ma nagrane te audycje. Proszę o kontakt.

Bardowie (poznańscy)

 Zespół wokalno-instrumentalny Bardowie został założony w lutym 1966 r. przez Ryszarda Szylberga przy Zarządzie Okręgowym Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia jako grupa jazzu tradycyjnego. Zespół tworzyli: Tadeusz Konieczny - pianino, organy; Piotr Siwek - kontrabas, gitara basowa; Bernard Głęboczyk - puzon; Aleksander Michalski - klarnet, saksofon, lider; Jerzy Wojciechowski - banjo, gitara; Kazimierz Jeliński - tuba; Janusz Olszewski - trąbka; Włodzimierz Głęboczyk - perkusja; Wojciech Skowroński - śpiew; Mirosława Kowalak - śpiew; Stefan Piątkowski - śpiew.
  W październiku 1966 r. braci Głęboczyków, J. Wojciechowskiego, J. Olszewskiego i K. Jelińskiego zastąpili: Hubert Szymczyński - puzon; Jan Garbarek - perkusja; Ryszard Każmierczak - banjo, gitara; i Marian Napieralski - trąbka. Grupa, związana z Domem Kultury "Kolejarz", wykonywała podczas koncertów repertuar dixielandowy i rhythm and bluesowy.
  W 1967 r. Bardowie zdobyli 1 nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Zespołów Muzycznych CRZZ w Polanicy Zdroju. W efekcie zespół zaproszono na V KFPP w Opolu. W koncercie "Mikrofon dla wszystkich" W. Skowroński wykonywał m. in. "Umarł Maciek, umarł" i "Do widzenia, Teddy". Z grupą współpracował także wokalista Piotr Kuźniak.
  Od początku 1968 r. Bardowie stali się grupą rhythm and bluesową, związaną z klubami "Pod Maskami" i "Nurt". W latach 1968-1970 w zespole występowali: Eugeniusz Efenberg - saksofon; Jerzy Korman - gitara; Tomasz Dziubiński - gitara, śpiew; Kazimierz Plewiński - gitara basowa, śpiew; Grzegorz Zerbst - perkusja; Grzegorz Korczyński - organy; Przemysław Lisiecki - perkusja; Wojciech Kurowiak - gitara; Janusz Żurawski - gitara basowa; Piotr Piber - organy; Jacek Napierała - trąbka; Mirosława Kieniewicz - śpiew; Wojciech Lisiecki - spiew; Andrzej Nackowski - śpiew, Anna Szmeterling - śpiew. W 1969 r. grupa dotarła do finału II Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego w Rybniku i Chorzowie.
  Od początku lat 70-tych formacja zwiazana była z klubem "Akumulatory" Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1970-1971 grupę tworzyli: Jacek Nowak - gitara basowa; Stanisław Bartosik - pianino; Roman Gloger - gitara, śpiew; Jan Zieliński - perkusja, śpiew; Hubert Barlitz - gitara; Jerzy Kosmowski - gitara basowa; Paweł Dubowicz - pianino; Włodzimierz Maliszewski - perkusja. W ostatnim składzie Bardów występowali: Janusz Piątkowski - pianino,
lider; Marek Surdyk - instrumenty perkusyjne; Zbigniew Wrombel - gitara basowa; Tadeusz Gbur - trąbka; Stanisław Stanisławski - puzon; Zenon Dolata - saksofon altowy; Włodzimierz Janowski - śpiew; Aleksandra Caputa - śpiew; Hanna Banaszak - śpiew. Zespół rozwiązał się po III Młodzieżowym Festiwalu
Muzycznym (26-28.09.1975), kiedy Zbigniew Górny zaproponował pracę we własnej orkiestrze.
  Z muzyków występujacych w Bardach, K. Plewiński założył w latach 70-tych Ergo Band, H. Banaszak po współpracy z formacją Sami Swoi rozpoczęła karierę solową, a A. Szmeterling, jako Anna Jantar, nawiązała wspólpracę z Wagantami.

NAGRANIA RADIOWE:

1969:
Nocny blues (voc. W. Lisiecki); Wielki pies; Rzeczywistość

1975:
Do kraju szczęścia (voc. H. Banaszak); Co nam dwojgu trzeba (voc. H. Banaszak)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając

  Oprócz poznańskich Bardów istniały zespoły o tej nazwie z Warszawy i Cieszyna. Warszawskich Bardów kiedyś opiszę, natomiast szukam jakichś informacji o grupie cieszyńskiej. Każda wiadomość mile widziana.

PS.

1. Spis nagrań radiowych jest chyba niepełny. Trudno sobie wyobrazić, aby zespół istniejący 9 lat nagrał raptem 5 utworów...
2. Ponad ćwierć wieku temu w Programie Pierwszym Polskiego Radia był przedstawiony cykl pod tytułem "Wejście rocka". W Magazynie Muzycznym "Rytm" przedstawiano zrealizowany przez Pana redaktora z Radia Opole (niestety nie pamiętam nazwiska) początki polskiego rocka (rock and rolla, big beatu) do roku
1964. Posłuchałbym jeszcze raz tej audycji. Może ktoś ma. Proszę o kontakt.

Wanderpol

 Zespół wokalno-instrumentalny Wanderpol powstał w czerwcu 1969 r. z inicjatywy saksofonisty Włodzimierza Wandera. Grupę obok lidera tworzyli: Dana Lerska - śpiew, Waldemar Nowak - pianino, organy; Tomasz Dziubiński - gitara; Jan Goethel - gitara basowa; Marian Myszko - perkusja. W tym składzie grupa wystapiła na V FPŻ w Kołobrzegu, gdzie śpiewana przez D. Lerską piosenka "We wrzosach" została nagrodzona "Złotym Pierścieniem". We wrześniu Wanderpol dokonał nagrań dla radia, po czym grupa, pod nazwą Bis wyjechał na na 3-miesięczne tournee po ZSRR w ramach składanki estradowej "50 lat polskiej piosenki". W tym czasie grupa wymienne posługiwała sie nazwą Wanderpol i zespół instrumentalny W. Wandera.
  W 1971 r. formacja rozpadła się. Grupę reaktywowano we wrześniu 1972 r. w składzie: D. Lerska - śpiew; W. Wander - saksofon; J. Goethel - gitara basowa; T. Dziubiński - gitara; Jan Słotkowicz - perkusja; Jerzy Jabłoński - instrumenty klawiszowe, by znowu na kilka miesięcy wyjechać do ZSRR. Później schematem miało być połączenie występów krajowych z zagranicznymi. Skład muzyków towarzyszących W. Wanderowi i D. Lerskiej zmieniał sie wielokrotnie.
  W kwietniu 1974 r. D. Lerska dała recital piosenkarski w Teatrze Żydowskim, a w sierpniu tego samego roku Wanderpol wystapił w pozakonkursowej imprezie festiwalu sopockiego "Ten stary dobry rock and roll". Potem nastąpił, trwający do czerwca 1975 r. wyjazd zespołu do chicagowskiego klubu polonijnego "Cafe Polonaise", w którym wcześniej występował Zbigniew Bernolak. Pobyt w Chicago zaowocował kontaktami z tamtejszym środowiskiem muzycznym i propozycją pozostania w USA.
  W. Wander wyjechał ostatecznie z kraju w styczniu 1977 r. Jego zespół tworzyli wówczas: T. Dziubiński - gitara; Marek Potemski - instrumenty klawiszowe; Krzysztof Gierłowski - perkusja. Dalsza historia Wanderpolu związana jest z pobytem za oceanem.
  W Chicago grupa występowała głównie w klubie "Cardinal", który w 1989 r. stał sie własnością W. Wandera. Przez lokal przewinęło sie wielu polskich muzyków. Od 1989 r. w klubie występowali m. in. Ryszard Sygitowicz, Stan Borys, Karin Stanek, Kasia Sobczyk i Wojciech Korda. Skład Wanderpolu zmieniał się wielokrotnie. W lutym 1981 r. grupa wystąpiła na koncercie dobroczynnym w klubie "Milford", obok Krzysztofa Klenczona i Krystof Bandu Krzysztofa Krawczyka. W. Wander przyjechał do kraju w 1991 r. na imprezę "To tylko rock and roll - Trzy dekady rocka". Rok później wziął udział w "Koncercie dla Ady".
  Dana Lerska zmarła 27 grudnia 2006 r.


NAGRANIA PŁYTOWE

SP SP-350 Pronit (1969)
[DANA LERSKA] UCZ SIĘ ŚMIAĆ Z PRZEGRANEJ...
Przegapiłam
Skład: Dana Lerska - śpiew, Włodzimierz Wander - saksofon; Waldemar Nowak - pianino, organy; Tomasz Dziubiński - gitara; Jan Goethel - gitara basowa; Marian Myszko - perkusja.

MC CK 1285 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1969 vol. 3
Przegapiłam

NAGRANIA RADIOWE

1969:
Weż co chcesz (voc. M. Wyszko); Przegapiłam (voc. D. Lerska)

1970:
Ballada o tobie (voc. D. Lerska); Numer dziewięć (voc. D. Lerska); Gdy przymkniesz oczy (voc. W. Wander)

1971:
Wyprawię bal (voc. D. Lerska); Dam ci piosenkę (voc. W. Wander)

Źródło: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając


Pan Tomasz Dziubiński na swojej stronie :
http://www.tomaszdziubinski.pl/
pisze, że w 1969 r. "Grupa nagrywa w Redakcji Muzycznej ”Polskiego Radia i Telewizji” 6 utworów dla Dany Lerskiej w tym dwie moje kompozycje: "Weź Co Chcesz" Marian Myszko - śpiew i "Jesienne Dni" Tomasz Dziubiński - śpiew"
  Według Fotokalendarium z tejże strony perkusista grupy z 1977 r. miał na imię Grzegorz, a nie Krzysztof.