Wojciech Skowroński

  Wociech Skowroński - wokalista, pianista, aranżer, klarnecista, kompozytor. Urodził się 11 lipca 1941 r. w Warszawie. Absolwent średniej szkoły muzycznej w klasie klarnetu. Karierę rozpoczął w 1962 r. w dixielandowym zespole Storyville Jazz Band. Rok później wziął udział w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Jako finalista konkursu związał sie na krótko z grupą Czerwono-Czarni. W latach 1963-1967 współpracował z zespołem Bardowie, z którym zdobył I miejsce w Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Instrumentalnych, Wokalistów i Piosenkarzyw styczniu 1968 r. W. Skowroński utworzył wraz z Hubertem Szymczyńskim - gitara basowa i Jerzym Skowronkiem - perkusja trio Hubertusy. Grupa wystąpiła podczas V Festiwalu "Jazz nad Odrą", gdzie wokalista otrzymał I nagrodę w kategorii solistów ex aequo z Marianną Wróblewską. W 1968 r. współpracował z zespołem Drumlersi (udział w VI KFPP w Opolu w koncercie "Pieśń i piosenka jazzowa").
  Po współpracy z jazzmanami w poznańskim klubie "Od Nowa", W. Skowroński związał się z reaktywowanym zespołem Polanie, z którym dokonał nagrań radiowych. Później współpracował z Grupą ABC Andrzeja Nebeskiego. Po odejściu z ABC w maju 1969 roku prowadził własne zespoły: Od 11 sierpnia 1969 Trio Bluesowe zwane też Blues Trio w składzie: W. Skowroński - pianino, śpiew; Kazimierz Plewiński (eks Bardowie) - gitara basowa, harmonijka ustna oraz Andrzej Nackowski (eks Bardowie) - perkusja, którego w 1970 r. zastąpił Piotr Janton (eks My) oraz Maciej Winiewicz, jako elektroakustyk zespołu. Blues Trio wystąpiło m. in. podczas II „Beat Session” w Warszawie, I „Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych” (3-5.04.1970 r.) a także plebiscytu o "Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1970". W drugiej połowie 1971 r. nastąpiła zmiana w składzie zespołu, wśród muzyków znaleźli się Andrzej Iskra (eks Roztrzepańcy) - gitara basowa;  i Przemysław Lisiecki - perkusja oraz elektroakustyk Maciej Winiewicz grający sporadycznie na harmonijce ustnej oraz instrumentach perkusyjnych. Grupa wystąpiła podczas „Karnawałowych Spotkaniach Muzycznych” (1971); II „Lubelskich Spotkań Wokalistów Jazzowych" (4-6.06.1971) - W. Skowroński zdobył tam III miejsce oraz nagrodę dziennikarzy; II „Wielkopolskich Rytmach Młodych” w Jarocinie. Na początku 1972 r. do grupy dołączył Maciej Dobrzyński, który pełnił funkcję managera, kierownika artystycznego oraz sporadycznie grał na instrumentach perkusyjnych. W tym składzie zespół włączył do repertuaru utwory rockowe i rhythm and bluesowe ("Spinning Wheel"; High Heel Sneakers"; "Hit The Road Jack"), co skłoniło W. Skowrońskiego do zmiany nazwy formacji na Blues And Rock.
  Pierwsze występy zespołu pod nową nazwą odbyły się na X KFPP w Opolu oraz XV Festiwalu „Jazz Jamboree”. 19-22.10.1972 r. roku Blues And Rock nagrał pierwszą płytę koncertową w historii polskiej muzyki rock and rollowej tzw. „czwórkę”, zarejestrowaną podczas festiwalu „Jazz Jamboree”. Szczyt popularności zespołu przypadł na lata 1973-1974, gdy z grupą występował żeński chórek wokalny Rock And Blues w składzie: Ewa Górzanka (wł. Ewa Góra, eks Amazonki), Krystyna Stolarska oraz Halina Zielińska, którą zastąpiła później Teresa Głowacka.Formacja wystąpiła m. in. w XI KFPP w Opolu, „Poznańskich Muzykaliach”, „Częstochowskich Spotkaniach Jazzowych” (6-8.04.1973), „Dniach Kultury Polskiej” w Berlinie (1973), IV Lubelskich Spotkaniach Wokalistów Jazzowych” (1-3.06.1973) i „Intercopernicaliach” (14-17.09.1973).
  W styczniu 1973 r. Blues And Rock zarejestrował swoją pierwszą płytę długogrającą pt. „Blues And Rock”. Grupa wylansowała takie przeboje jak: „Kominiarz Johnny”, „Blues to zawsze blues jest” (nagroda za interpretacje na XI KFPP w Opolu ’73), „Ludzie, coś mi tutaj nie gra”, „Alabama”, „Ja to się cieszę byle czym". Lider zdobywał z zespołem wysokie pozycje w plebiscytach popularności "Jazzu", a formacja występowała na kolejnych festiwalach w Opolu i Sopocie, dokonała też nagrań dla radia WDR w Kolonii.
  Z końcem 1973 r. z zespołem nawiązał kontakt gitarzysta Edmund Klaus (eks Aspect, ork. Jerzego Miliana), a później Andrzej Rogal; gitarzystą basowym został Marek Wojciechowski. Wiosną 1975 roku nastąpiły kolejne zmiany personalne, Przemysława Lisieckiego zastąpił Eryk Kulm - perkusja, a Andrzeja Iskrę - Eugeniusz Orlicki - bg. E. Kulm opuścił zespół po niespełna trzymiesięcznej współpracy, a jego następcą został Waldemar Majewski.
  W latach 1975-1976 W. Skowroński, wraz z zespołem, nawiązał współpracę z łódzką orkiestrą Karola Nicze, co zaowocowało wspólnymi trasami koncertowymi pt. "Kontrasty i porównania". Współpracowali także muzycy Andrzej Ellmann - gitara i Zbigniew Karwacki - saksofon tenorowy, a solistkami były Halina Frąckowiak, Elżbieta Wojnowska i Grażyna Łobaszewska. W kwietniu 1976 zespół wystąpił na „Międzynarodowej Wiośnie Estradowej”, po czym przygotował kolejny album pt. „Wojciech Skowroński”, który zarejestrowany został w maju 1976r. Po zakończeniu trasy koncertowej w październiku 1976 r. zespół Blues And Rock został rozwiązany, czego następstwem było zawieszenie działalności W. Skowrońskiego na ponad dwa lata.
  Wiosną 1978 r. W. Skowroński z P. Lisieckim utworzyli kolejny skład o nazwie New Blues And Rock, w którym znaleźli się basista Marek Wojciechowski i gitarzysta Andrzej Rogal. Był to bardzo trudny okres dla tego gatunku muzycznego, czego konsekwencją były sporadyczne wyjazdy już tylko na trasy krajowe (m. in. koncert w poznańskim klubie "Słońce - jesień 1978 r.).
  Na początku lat 80-tych wokalista wyjeżdżał za granicę z zespołem Woytek S. Band oraz Wojtek S. Trio, w którym oprócz W. Skowrońskiego grali P. Lisiecki - perkusja i jego brat Wojciech Lisiecki - gitara basowa. W dniach 8-10.05.1981 r. W. Skowroński wystąpił w „Rock Arenie” w Poznaniu. W 1984 r. prowadził swój zespół Wojtek S. Boogie Man, w skład którego weszli: Tomasz Dziubiński - gitara, i P. Lisiecki - perkusja. Rok później zarejestrowany został materiał dla kolejnego albumu pt. „Fortepian i ja”, po nagraniu którego odbyła się trasa promocyjna płyty. Po zakończeniu trasy perkusistę P. Lisieckiego zastąpił Wiesław Lustyk.
  Wiosną 1986 r. Woytek Band rozpoczął nagrania utworów do albumu pt. „Jak się bawisz?”. 11 i 12 lipca w sopockiej „Operze Leśnej” odbyły się koncerty „OLD ROCK MEETING”, w których udział brał m.in. Woytek Band. Skład zespołu tworzyli: W. Skowroński - pianino, śpiew; T. Dziubiński - gitara; Andrzej Mikołajczak - instrumenty klawiszowe; Krzysztof Basa - gitara basowa; oraz gościnnie Andrzej Nebeski - perkusja. 13.09.1986 W. Skowroński z zespołem Woytek Band w składzie: W. Skowroński - pianino, śpiew, A. Mikołajczak - instrumenty klawiszowe; T. Dziubiński- gitara, W. Lustyk - perkusja i K. Basa - gitara basowa wystąpił na żywo w Studio HI-FI w warszawskim oddziale TVP, który był przez nią emitowany.
  Jesienią 1986 r. z zespołu odszedł T. Dziubiński (otrzymał zagraniczny kontrakt), którego zastąpił  Lech Niedźwiedziński z Leszna. Jesienią zespół z nowym gitarzystą wystąpił na koncercie Musicoramy w Kościanie. Był to także ostatni występ K. Basy - jego miejsce zajął Zenon Strzałkowski. Nowy skład dokonał nagrania albumu pt. „Jak się bawisz?” do końca, co miało miejsce w czerwcu 1987 r. Prawie wszystkie teksty na ten album napisał znakomity poznański autor Andrzej Sobczak.
  W 1988 r. zespół wystąpił w „Domu Muzyki i Tańca” w Zabrzu w programie „Gwiazdy Mocnego Uderzenia”, zagrali W.Skowroński, W. Lustyk, L. Niedźwiedziński, Z. Strzałkowski i nowy członek zespołu Jerzy Grabowski - instrumenty klawiszowe. Koncert ten był także emitowany przez polską TV. Przed J. Grabowskim grali także Ryszard Szutta, a po nim Zygmunt Szram (w 1987).
  W. Skowroński występował także za granicą, m. in. w NRD, Czechosłowacji, RFN, ZSRR, Holandii, Belgii i Francji. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla PR - solowych oraz z orkiestrą m.in. Alex Band - Aleksandra Maliszewskiego, orkiestrą Jerzego Miliana oraz orkiestrą Andrzeja Trzaskowskiego. Miał w swoim repertuarze standardy muzyki bluesowej, popularne przeboje rockandrollowe i utwory własne.
  Pod koniec 1990 r. Skowroński poważnie zachorował, czego konsekwencją było zrezygnowanie z koncertów. Długotrwałe leczenie i rehabilitacja doprowadziła do rozwiązania zespołu Woytek Band, który był ostatnim zespołem wokalisty.
  Wojciech Skowroński zmarł 17.01.2002 r. w Poznaniu po długiej, ciężkiej chorobie (nowotwór krtani i płuc). pochowany został na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (lokalizacja: kwatera 27, rząd 2, poz.4 - pomnik rodziny Skowrońskich)
  A. Iskra (ur.12.11.1946, zm.15.09.1991) – przyczyną śmierci był  tętniak mózgu. Andrzej pochowany został na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu w pobliżu miejsca spoczynku Adrianny Rusowicz; M. Dobrzyński spoczywa w Warszawie; Krystyna Stolarska, znana później jako Gayga, zmarła 30.08.2010 r., pochowana została w Dąbrowie Górniczej. Andrzej Sobczak (ur. 25.09.1946, zm. 31.05.2011) - pochowany zostałna cmentarzu Junikowo w Poznaniu.




Blues And Rock z chórkiem wokalnym Rock And Blues (1973)
Od lewej: Krystyna Stolarska, Halina Zielińska, Ewa Góra, Wojciech Skowroński, Andrzej Iskra (na dole), Maciej Winiewicz, Maciej Dobrzyński i Przemysław
Lisiecki
(z arch. Ryszarda Wolańskiego)

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE:

LP XL/SXL 0799 Muza
MC CK 0025 Muza
WOJCIECH SKOWROŃSKI BLUES AND ROCK
Blues and rock / Kominiarz Johnny / Człowiek bez swojej gwiazdy / Rock and rolla każdy zna / Gdybyś miał dwa życia / Inwokacja wędrownego szklarza / Równy był gość / Ludzie, coś mi tutaj nie gra
 Nagrano w styczniu 1973 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, fortepian, piano; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne; M. Winiewicz - instrumenty perkusyjne, harmonijka ustna; M. Dobrzyński - instrumenty perkusyjne; oraz trio wokalne Rock And Blues: Ewa Góra - śpiew; Halina Zielińska - śpiew i Krystyna Stolarska - śpiew; oraz gościnnie Krzysztof Sadowski - organy Hammonda (6)

LP SX 1376 Pronit
WOJCIECH SKOWROŃSKI
Ja to się cieszę byle czym / Za jasną rzeką / Cały świat jaśnieje / Stompin' in The Savoy / Kiedy świat jest więcej wart / Do tych dni, kolorowych dni / Szósta rano na trasie / Rock and roll i ja
 Nagrano w maju 1976 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; E. Klaus - gitara; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja

LP K-PSJ 007 Poljazz
FORTEPIAN I JA (BOOGIE & BLUES)
Ale to będzie zabawa / Cały świat jaśnieje / Dobry blues / Szeląg blues / Ludzie mówią / Fortepian i ja / Wesołe boogie / Powrót po latach / Hallo czarna / Śmieszne boogie
 Nagrano w grudniu 1985 r.
Skład: W. Skowroński - fortepian, harmonijka ustna, śpiew; T. Dziubiński - gitara; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne

LP LP 113 Wifon
JAK SIĘ BAWISZ
Bistro "Euforia" / Zwariowałó cały świat / Po nas chocby potop / Bielszy niz śnieg / Co wart ten świat bez ciebie / Nie będzie ta, będzie inna / Póki trwa szaleńczy taniec / Mnie nic do tego / Wierzyć w noc / Lecz głupiego życia żal
 Nagrano w czerwcu 1987 r.
Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino, instrumenty klawiszowe; A. Mikołajczak - instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne (3); W. Lustyk - perkusja; L. Niedźwiedziński - gitara (1, 3, 4, 6, 8, 9); T. Dziubiński - gitara (2, 5, 7, 10); Z. Strzałkowski - gitara basowa (1, 3, 4, 6, 8 ,9); K. Basa - gitara basowa (2, 5, 7, 10)

EP N-0632 Muza (1970)
MUZYKA BLUESOWA
Trochę żal / Za rok / Nas trzech / Miałem sen
 Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; K. Plewiński - gitara basowa; P. Janton - perkusja

EP N-0712 Muza (19-22.10.1972)
No Sense In Worrying (live) / Precious, Precious (live)
 Skład: W. Skowroński - śpiew, pianino; A. Iskra - gitara basowa; P. Lisiecki - perkusja, instrumenty perkusyjne; M. Winiewicz - instrumenty perkusyjne; M. Dobrzyński - instrumenty perkusyjne

SP SP-505 Muza (1970/1973)
Trochę żal / Ludzie coś mi tutaj nie gra

SP SP-512 Muza (12.1974)
Ja to się cieszę byle czym / Miałem sen

SP SP-693 Muza (05.1976)
Rock and roll i ja / Cały świat jaśnieje

SP S-39 Tonpress (05.1976)
Kiedy świat jest więcej wart / Rock and roll i ja

PD R-0454 Ruch (1975)
Zawsze znajdziesz sposób

PD R-0561 Ruch (12.1974)
Ja to się cieszę byle czym

PD R-0068-II Ruch (1972)
Kominiarz Johnny / Równy był gość

PD R-0175-II Ruch (1972)
Blues to zawsze blues jest

PD R-0190-II Ruch (01.1973)
Ludzie coś mi tutaj nie gra

PD R-0234-II Ruch (12.1974)
Miałem sen

PD R-0776-II Tonpress (1979)
Znów śnię o tobie / Być we dwoje to dobre, lecz

PD R-0801-II Tonpress (1979)
W dobrym tonie / A przecież taki był

LP SXL 0984 Muza (1972)
DYSKOTEKA (5)
Kominiarz Johnny / Gdybyś miał dwa życia

LP SX 1357 Muza (1976)
PREMIERY OPOLE 1976
Stary, dobry rock and roll

2LP K-PSJ 013/2-3 Poljazz (07.1986)
OLD ROCK MEETING A.D. 1986
Moje ABC (live) / Lecz głupiego życia żal (live)

LP LP 073 Wifon (1985)
[ALEX BAND] ALEX BAND I PRZYJACIELE
Muzyka z twoich płyt


NAGRANIA RADIOWE

1970:
Trochę żal; Nas trzech; Miałem sen; Za rok

1971:
Alleluja, kocham ją [Allelujah, I Love Her So]

1972:
Tock and rolla każdy zna; Bądź błękitną rzeką moich dni; Kasztany; Wołaj, czekaj, wspomnij, szukaj; Gdybyś miał dwa życia; Kominiarz Johnny; Równy był gość; Blues to zawsze blues jest; Dumka o dziewczynie zakochanej w rock and rollu; W klubie (live)

1973:
Alabama; Do widzenia; Teddy; Wakacje z deszczem; Miałem sen

1974:
Ja to się cieszę byle czym; Na początku było morze

1975:
Zawsze znajdziesz sposób; Szósta rano na trasie; Gdybym złotą rybkę miał

1976:
Sztary, dobry rock and roll (z ork. PRiTV p/d A. Trzaskowskiego)

1979:
Znów śnię o tobie; Być we dwoje to dobre, lecz; W dobrym tonie; A przecież taki był

1980:
A przecież tak jest; Jak ten dziadek

1981:
Tutti Frutti; Roll Over Beethoven; Kansas City; Fortepian i ja; Nie mów więcej (z ork. PRiTV p/d J. Miliana)

1983:
Poczułem blues (z zesp. Alex Band); Służbowa wycieczka (z zesp. Alex Band)

1987:
Ja taki nieśmiały; Dobrze jest jak jest

Źródła:  Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock
serwis, Kraków 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor Ryszard Wolański (wyd. Agencja Artystyczna MTJ Warszawa 2003);
http://www.wojciechskowronski.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1:biografia&catid=37:uncategorised&Itemid=2 (tekst i zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biogramu artysty mile widziane.
2. Bardzo dobra strona zmarłego artysty. Jest bogata biografia (tutaj w większości przytoczona), wiele zdjęć, opis dyskografii. Profesjonalnie prowadzona strona. Brawo!
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Atole

  Zespół wokalno-instrumentalny Atole powstał w lipcu 1967 r. przy klubie młodzieżowym Stoczni Północnej "Lastadia" w Gdańsku. W skład grupy wchodzili: Krzysztof Zakreta - gitara, śpiew; Krzysztof Tryfon - gitara basowa; Włodzimierz Kubiak - gitara, śpiew i Zbigniew Śmigalski - perkusja, lider. Kierownictwo muzyczne sprawowała Nina Rowińska.
  Formacja zdobyła główną nagrodę w konkursie o "Błękitną Gitarę" zorganizowanym przez ZW ZMS. Na repertuar zespołu składały się głównie własne kompozycje utrzymane w stylu folk. Połączono w nich elementy muzyki kaszubskiej z nowoczesną muzyką rytmiczną. W swojej twórczości grupa wzorowała się na dokonaniach Jimi'ego Hendrixa, Otisa Reddinga, Erica Claptona i Wilsona Picketta. Formacja uczestniczyła w II Festiwalu Muzyki Młodzieżowej w Elblągu. Atole wraz z Teatrem Poezji w Gdańsku były współtwórcami programu estradowego "Hej tam na Kaszubach".
  Zespół dwukrotnie nagrywał swoje kompozycje dla Polskiego Radia w Gdańsku. Zarejestrował między innymi utwory: "Gniew oceanu", "Nieznośna dziewczyna" oraz utwory instrumentalne oparte na folklorze kaszubskim. Wśród wykonywanych przez grupę piosenek można wymienić jeszcze: "Tyle czasu ciebie znam"; "Idzie Ślimak"; "Deszczowy dzień" i utwór instrumentalny "Pierwiastek z (-4)". Formacja zakończyła działalność w połowie 1969 r.



Atole (1969) - od lewej: K.Tryfon, Z. Śmigalski, W. Kubiak, K Zakreta

Źródło:  Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009)
Korespondecja z Panem Krzysztofem Tryfonem (zdjęcie i informacja o zakończeniu działalności)

PS.

1.Wspaniała sprawa, gdy muzyk opisywanego zespołu napisze o swojej grupie, a nawet prześle fotografię. Taka postawa bardzo cieszy. Oby jeszcze inni muzycy napisali o swoich formacjach!
Pozdrawiam Panie Krzysztofie!
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Henryka Fabiana, Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka

Bumerang (łódzki)

   Zespół wokalno-instrumentalny Bumerang powstał w Łodzi na początku 1969 r, w wyniku przekształcenia się grupy Piotrusie.
  Piotrusie powstali w 1967 r. i byli formacją złożoną  z łódzkich absolwentów średniej szkoły muzycznej i studentów łódzkiego konserwatorium. W skład zespołu wchodzili: Tomasz Jędrych – gitara; Maciej Janaszkiewicz - organy, pianino; Andrzej Rutkowski – gitara basowa, śpiew; Krzysztof Pikała – perkusja; Andrzej Rybiński – gitara, śpiew. Pod koniec 1968 r. zespół zaczął współpracować z Katarzyną Gaertner, by na początku 1969 r. przekształcić się w Bumerang.
Grupa oprócz big-beatu wykonywała odpowiednio zaadaptowane instrumentalne wersje utworów muzyki poważnej - Chaczaturiana, Dvorzaka i innych kompozytorów, a także rockowych i bluesowych wykonawców - J. Hendrixa i J. Browna. 
  Współpraca z K. Gaertner zaowocowała występami z Waldemarem Koconiem i Jolantą Borusiewicz, z którymi zespół odbył szereg koncertów oraz zarejestrował nagrania radiowe i telewizyjne. Wiosną 1969 r., w związku ze służbą wojskową, z zespołu odeszli A. Rybiński i K. Pikała. Podczas VII KFPP Opole 1969 grupę tworzyli: T. Jędrych – gitara; M. Janaszkiewicz – organy, pianino; A. Rutkowski – gitara basowa, śpiew; Marian Siejka - saksofon, piano, skrzypce, gitara; Andrzej Delong (eks Śliwki) – perkusja i Mirosław Milejski (wł. Mirosław Ponczek) – śpiew.
  Na tym festiwalu zespół towarzyszył J. Borusiewicz, której piosenka "Hej dzień się budzi" została wyróżniona nagrodą ZAKR. Występ, w koncercie debiutów, M. Milejskiego z piosenką K. Gaertner „Księżniczka” przeszedł bez echa. W tym samym roku zespół akompaniował J. Borusiewicz na festiwalu w Sopocie, a następnie podczas kilkumiesięcznej trasy koncertowej.
  Na początku 1970 r. Bumerang zaaranżował i nagrał muzykę do śpiewogry K. Gaertner i E. Brylla pt. „Janosik, czyli Na szkle malowane”. Nagranie miało miejsce w studiu nagrań w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Śpiewogra z udziałem grupy Bumerang była wystawiana w Operetce Dolnośląskiej przez dwa miesiące od prapremiery (6 marca 1970 r. (*)).
  Część muzyków (T. Jędrych, K. Pikała, A. Rutkowski) latem 1970 r. występowała w zespole Vox Remedium, wykonując na VIII KFPP w Opolu w 1970 r. piosenkę "Jadą wozy kolorowe".
  Bumerang w tym składzie zakończył działalność w październiku 1970 r.   W roku następnym M. Janaszkiewicz i K.Pikała reaktywowali zespół zapraszając do współpracy dwóch ódzkich muzyków: Krzysztofa Matusiaka (eks Post Scriptum) - gitara, śpiew i Romualda Wesołowskiego (eks Post Scriptum, którego był założycielem) - gitara, gitara basowa, śpiew. Wkrótce grupę opuścił K. Pikała, natomiast doszli Wojciech Płaszczyk - perkusja i Jerzy Bożyk - śpiew, pianino. W tym składzie formacja, współpracująca z Pagartem, wyjechała na kilkumiesięczną trasę koncertową do Słowacji. Po powrocie do kraju, w 1972 r., Bumerang przestał definitywnie istnieć.

 A. Rutkowski i A. Delong rozpoczęli współpracę z grupą Ptaki Jacka Szczygła i do dzisiaj są czynnymi muzykami. A. Rutkowski dużo komponuje (http://www.andrzejrutkowski.pl/galeria_.html). M. Janaszkiewicz jako pianista pracował najpierw w Łódzkim Teatrze Wielkim a potem wyjechał do Opery w Kassel. M. Siejka został znanym muzykiem jazzowym i rozrywkowym, a także kompozytorem (np. "Na pozór" znane z wykonania Bogusława Meca). M. Ponczek (M. Milejski) jest profesorem AWF w Katowicach. T. Jędrych po skończeniu studiów na Politechnice Łódzkiej poświęcił się pracy zawodowej w przemyśle. A. Rybiński występował w zespołach 2 Plus 1 oraz  Andrzej i Eliza, a następnie rozpoczął, bogatą w sukcesy, karierę solową, która trwa do dziś. K. Pikała zamieszkał w Czechach. R. Wesołowski utworzył zespół Zodiak, który pod nazwą Zodiac Band występuje do dziś.

 

Bumerang - od lewej: Tomasz Jędrych, Mirosław Milejski, Andrzej Rutkowski; Andrzej Delong; Maciej Janaszkiewicz; Marian Siejka

NAGRANIA PŁYTOWE

LP XL 0552 Muza (1969)

VII KRAJOWY FESTIWAL PIOSENKI POLSKIEJ – OPOLE 1969

Hej, dzień się budzi (voc. J. Borusiewicz i zesp. Alibabki)

LP ZL 531 Pronit (1974)

X LAT PETROCHEMII PŁOCK

Spotkamy się w Płocku (voc. W. Kocoń)

Nagrania: "Księżniczka", "Kwiaty w oknie", "Na ulicy Wilczej" - kompozycje Katarzyny Gaertner – zaginęły.

Źródła: Wspomnienia muzyków zespołu Bumerang.

         (*) Teatr muzyczny Capitol – rys historyczny (pdf)

Na prośbę Pana Tomasza Jędrycha zamieszczam link do piosenki "Hej, dzień się budzi" w wykonaniu Jolanty Borusiewicz, której towarzyszą Bumerang i Alibabki.

https://www.youtube.com/watch?v=soJML31ytSc&ab_channel=9MrMuzyk

PS.

1. Uzupełnienie biografii i spisu nagrań mile widziane.
2. Biogram napisany na podstawie korespondencji z muzykami zespołu.
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.

Piotr Szczepanik

  Piotr Szczepanik - wokalista, gitarzysta, kompozytor, aktor. Urodził się 14 lutego 1942 r.w Lublinie. Absolwent historii sztuki na KUL. Karierę estradową rozpoczął w lubelskim Teatrze Lalki i Aktora oraz kabaretach "Czart" i "Dren 59". W 1963 r. piosenkarz wziął udział w II Ogólnopolskim Konkursie Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Wiosną następnego roku uczestniczył w giełdach piosenki, sukces odniosła wykonywana przez niego piosenka "Kolega słońce".
  Debiutem wokalisty przed szerszą publicznością był wystep na II KFPP w Opolu w 1964 r. Jednak zaprezentowane tam jazzujące piosenki nie wzbudziły szerszego zainteresowania. We wrzesniu wziął udział w Festiwalu Teatrów Studenckich w Zagrzebiu, a miesiąc później w II Polsko-Skandynawskim Tygodniu Studentów w Turku. Po powrocie do kraju P. Szczepanik w ponownym występie na krakowskim festiwalu zdobył 4 miejsce. Zauważony jeszcze w Zagrzebiu przez Andrzeja Korzyńskiego, kierownika zespołu Ricercar 64, otrzymał od niego propozycję współpracy.
  W styczniu 1965 r. piosenkarz dokonał premierowych nagrań z grupą A. Korzyńskiego. Zarejestrowano wtedy "Zabawę podmiejską" i "Żółte kalendarze" - piosenkę, która stała się wielkim przebojem roku. Odtąd nagrania P. Szczepanika przewodziły plebiscytom popularności i młodzieżowym listom przebojów z lat 1965-1967. W kwietniu 1965 r. artysta zrealizował dla Polskich Nagrań materiał na pierwszą "czwórkę", która nakładem 390 tys. egzemplarzy ustanowiła rekord sprzedaży. O popularności wokalisty świadczyły roczne podsumowania plebiscytów Radiowej Piosenki Miesiąca. W 1965 r. czołowe miejsca zajmowały "Żółte kalendarze"; "Goniąc kormorany"; "Dzień niepodobny do dnia" i "Nie jestem sobą", a rok później "Kochać" i "Nigdy więcej". W 1967 r. P. Szczepanikowi udało się wylansować jeszcze: "Przyszła do mnie nostalgia"; "Jutro bez ciebie" i "Jesteś tu".
  W 1966 r. artysta nawiązał współpracę z Bohdanem Łazuką i Jackiem Fedorowiczem w ramach programów estradowych "Popierajmy się". Stopniowo drogi P. Szczepanika i A. Korzyńskiego zaczęły się rozchodzić. Wykonawca zaczął śpiewać ambitniejsze utwory Andrzeja Nowaka, coraz więcej czasu poświęcał występom scenicznym. Wówczas błyskawiczna kariera piosenkarza załamała się. W kwietniu 1969 r. w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki P. Szczepanik bez sukcesu wykonał utwór "Nie chodź do parku sama".
  Próbą odzyskania popularności było włączenie do swojego repertuaru romansów rosyjskich. Przy ich nagraniu piosenkarzowi towarzyszyli: Tadeusz Danielewicz (eks Burano And Leske Rom) - skrzypce; Wiesław Damięcki (eks Big Band Jana Tomaszewskiego) - kontrabas i Wiesław Wilczkiewicz (eks Burano And Leske Rom) - gitara. W styczniu 1970 r. piosenkarz wziął udział w plebiscycie Radiowej Piosenki Miesiąca, niestety utwór "Jeszcze jesteś" zajął ostatnie miejsce.
  W 1971 r. zainteresował się piosenką poetycką, którą prezentował w specjalnych programach, śpiewając z akompaniamentem gitary.
  W latach 70-tych P. Szczepanik poświęcił się sztuce aktorskiej. W 1974 r. wystąpił w programie "Śmierć bohatera", a w 1979 r. zagrał tytułową rolę w telewizyjnej adaptacji "Chama" E. Orzeszkowej. W latach 80-tych artysta zaangażował się w działalność polityczną. W listopadzie 1980 r. wystąpił z programem "Pieśni Powstania Listopadowego", był organizatorem Festiwalu Piosenki Prawdziwej (1981) oraz koncertów w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Powrotem na estradę był udział w 1987 r. w imprezie "Przeżyjmy to jeszcze raz - 25 lat Niebiesko-Czarnych" w Sopocie. Trzy lata później powstały nowe wersje przebojów P. Szczepanika.
  W 1991 r. został szefem Zespołu Współpracy ze Środowiskami Twórczymi w Kancelarii Prezydenta RP. Od 1992 r. występuje ponownie na estradzie z repertuarem poetyckim, piosenkami do wierszy B. Leśmiana, J. Lechonia, Cz. Miłosza i A. Zagajewskiego.

Piotr Szczepanik

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL 0322 Pronit
PIOTR SZCEPANIK ŚPIEWA
Żółte kalendarze / Nigdy więcej / Przyszła do mnie nostalgia / Goniąc kormorany / Dlaczego tak ma być / Każdy kogos kocha [Everybody Loves Somebody] / Nie jestem sobą / Kochać / Dzień niepodobny do dnia / Co się jutro zdarzyc ma / Zabawa podmiejska / Nie zabłądzisz / Puste koperty / Głogi
 Nagrano w kwietniu 1966 r. Nagrania (1, 11) z EP V-296; (4, 13) z EP N-0345 i (2, 7, 9) z EP N-0359
Skład: P. Szczepanik - śpiew, Ricercar 64 i zesp. Studia Rytm

LP SX 2449 Muza (1987)
MC CK 0572 Muza (1987)
PIOTR SZCZEPANIK - NAJWIĘKSZE PRZEBOJE
Goniąc kormorany / Nigdy więcej / Pójdę drogą w świat daleki / Lepiej nie pytaj / Jutro bez ciebie / Kochać / Żółte kalendarze / Niedomówienia / Chciałbym kiedyś / Puste koperty / Dzień niepodobny do dnia / Nie jestem sobą / Zabawa podmiejska

LP LPS-1009 Syrena Records Company [USA]
NASZE PRZEBOJE
Wspomnienia / Biegnij tu / Druga twarz / Nie odchodź dziś / Mamo wołam cię / Zostań / Baśń / Duet lubelski [Ja z Lublina, ty z Lublina]
 Nagrano w 1969 r.
Skład: P. Szczepanik - śpiew; B. Łazuka - śpiew (8) i zesp. instrumentalny

MC PK 187 Polmark
KOCHAĆ
Kochać / Nigdy więcej / Goniąc kormorany / Zabawa podmiejska / Puste koperty / Cierpkie głogi / Romans / Zanim zasniesz / Żółte kalendarze / Chciałby kiedyś
 Nagrano w 1992 r.
Skład: P. Szczepanik - śpiew, gitara; M. Kulenty - saksofon, flet; W. Kowalewski - perkusja

EP V-308 Veriton (09.1965)
Cicha noc / Jezus malusieńki / W żłobie leży / Przybieżeli do Betlejem
 Skład: P. Szczepanik - śpiew oraz Ricercar 64: B. Kendelewicz - gitara; K. Bańkowski - gitara; A. Korzyński - organy; Z. Antoszewski - gitara basowa; J. Tumidajski - perkusja

EP N-0345 Pronit (04.1965)
Puste koperty [Nobody's Darling But Mine] / Lepiej nie pytaj / Goniąc kormorany / Niedomówienia
 Skład: P. Szczepanik i Ricercar 64

EP N-0359 Pronit (06.1965)
Nigdy więcej / Zanim zaśniesz / Dzień niepodobny do dnia / Nie jestem sobą
 Skład: P. Szczepanik - śpiew oraz Ricercar 64 i Tajfuny (2, 4). Nagranie (4) z 04.1965 r.

EP N-0461 Muza (03.1967)
Jak długo to trwało / Chciałbym kiedyś / Pójdę drogą w świat daleki / Nie płacz już
 Skład: P. Szczepanik - śpiew oraz zesp. Studia Rytm (1, 3) i zespól instrumentalny Andrzeja Nowaka

EP N-0496 Pronit (04.1967)
Nic nie zaćmi nam słońca / Jesteś tu / Jutro bez ciebie / Portowa tawerna
 Skład: P. Szczepanik - śpiew i zesp. Studia Rytm

SP SP-147 Muza (04.1966)
Każdy kogoś kocha / Przyszła dziś do mnie nostalgia

SP SP-249 Pronit (04,1966)
Kochać / (?)

SP SP-250 Pronit (04,1966)
Puste koperty / (?)

PD R-0028 Ruch (04.1966)
Kochać

PD R-0031 Ruch (04.1966)
Każdy kogoś kocha

PD R-0033 Ruch (04.1966)
Nie zabłądzisz

PD R-0051 Ruch (03.1967)
Chciałbym kiedyś

PD R-0384-II Ruch (01.1965)
Żółte kalendarze

PD R-0739-II Ruch (1965)
Żółte kalendarze / Goniąc kormorany

PD R-0759-II Ruch (1965)
Puste koperty / Nigdy więcej

LP XL 0460 Pronit (1967)
PRZEBOJE 1967
Kochać

LP SXL 0581 Muza (1969)
NIEZAPOMNIANE PRZEBOJE ZYGMUNTA WIEHLERA
List zza oceanu

LP SXV 742 Veriton (1971)
KOLĘDY I PASTORAŁKI POPULARNE
Przybieżeli do Betlejem / Cicha noc / W żłobie leży / Jezus malusieńki

LP SX 1105 Muza (1974)
CZY MNIE JESZCZE PAMIĘTASZ - PRZEBOJE 30-LECIA (2)
Żółte kalendarze

LP SX 1168 Pronit (1975)
GONIĄC KORMORANY - PRZEBOJE ANDRZEJA TYLCZYŃSKIEGO
Kochać / Goniąc kormorany / Nigdy więcej

LP SX 1227 Muza (1975)
[WOJCIECH PIĘTOWSKI] DZISIAJ JUTRO ZAWSZE I INNE PIOSENKI
Pójdę drogą w świat daleki

LP SX 1410 Muza (03.1976)
[JÓZEF PRUTKOWSKI] PIOSENKI MOICH PRZYJACIÓŁ
Obojętność / Szyfr
 Skład: P. Szczepanik i zespół Jerzego Andrzeja Marka

LP SXV 801 Veriton (1978)
Z ARCHIWUM VERITONU (1) ULUBIENI PIOSENKARZE
Żółte kalendarze

LP SXV 803 Veriton (1978)
Z ARCHIWUM VERITONU (3) NASZE DEBIUTY - SOLIŚCI
Zabawa podmiejska

LP SX 2201 Muza (1984)
PRZEBOJE 40-LECIA VOL. 1
Zabawa podmiejska
 Skład: P. Szczepanik (śpiew) i Ricercar 64

LP SX 2618 Muza (07.1987)
25 LAT NIEBIESKO-CZARNYCH - PRZEŻYJMY TO JESZCE RAZ
Goniąc kormorany (live) / Kochać (live)

EP V-296 Veriton (01.1965)
Zabawa podmiejska / Żółte kalendarze
 Skład: P. Szczepanik i Ricercar 64

EP V-312 Veriton (1966)
EGZOTYKA BLIŻSZA I DALSZA
Zabawa podmiejska

EP N-0489 Muza (02.1967)
PIOSENKI Z FILMU "MARYNARKA TO MĘSKA PRZYGODA"
Wiatr i ja
 Skład: P. Szczepanik - śpiew i zesp. Studia Rytm

NAGRANIA RADIOWE

1965:
Żółte kalendarze (z zesp. Ricercar 64); Zabawa podmiejska (z zesp. Ricercar 64); Goniąc kormorany (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Puste koperty [Nobody's Darling But Mine] (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Niedomówienia (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Lepiej nie pytaj (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Nigdy więcej (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Zanim zaśniesz (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Dzień niepodobny do dnia (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny); Każdy z nas [Everybody Loves Somebody] (z ork. p/d L. Bogdanowicza); Nie jestem sobą (z zesp. Ricercar 64 Tajfuny)

1966:
Kochać (z zesp. Studia Rytm); Dziesięc razy sto lat (z ork. p/d A. Kurylewicza); Wspomnienia; Ja z Lublina, ty z Lublina (voc. B. Łazuka i P. Szczepanik z zesp. K. Sadowskiego)

1967:
Przyszła do mnie nostalgia (z zesp. Studia Rytm); Nic nie zaćmi nam słońca (z zesp. Studia Rytm); Jesteś tu (z zesp. Studia Rytm); Jutro bez ciebie (z zesp. Studia Rytm); Portowa tawerna (z zesp. Studia Rytm); Miłość (z zesp. Studia Rytm); Jak długo to trwało (z zesp. Studia Rytm); Pójdę w drogę w świat daleki (z
zesp. Studia Rytm); Wiatr i ja (z zesp. Studia Rytm); Chciałbyś kiedyś (z zesp. A. Nowaka); Nie płacz już (z zesp. A. Nowaka); Sposób na kobiety (voc. B. Łazuka i P. Szczepanik z zesp. A. Nowaka)

1968:
Bajka wujka Piotra; Druga twarz (z zesp. Studia Rytm)

1969:
Dobry gust (z zesp. A. Wiernika); Trzy pory roku (z zesp. A. Wiernika); Zła dziewczyna (z zesp. A. Wiernika); Nie chodź do parku sama (z zesp. A. Wiernika)

1970:
Jeszcze jesteś (z ork. p/d L. Bogdanowicza); Było, nie było (w jęz. ros.); Dawne wspomnienia; Niech dźwięczy gitara (w jęz. ros.); Nigdy (w jęz. ros.); Pieśń miłości (w jęz. ros.); Takie spotkania bywają w życiu raz (w jęz. ros.); Ludzie na mrozie są lepsi

1971:
Kochana

1972:
Trzy pory roku (z ork. p/d B. Klimczuka); List zza oceanu (z zesp. W. Kruszyńskiego i A. Skorupki)

1976:
Obojętność (z zesp. J. A. Marka); Szyfr (z zesp. J. A. Marka)

1991:
Miejmy nadzieję

Źródła:
"Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor: Ryszard Wolański (wyd. AA MTJ, Warszawa 2003);
http://www.kppg.waw.pl;
http://www.lastfm.pl/music/Piotr+Szczepanik/+images/51762651 (zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biografii i spisu nagrań mile widziane.
2. Artysta obecnie bardziej znany jest ze swoich poglądów politycznych, niż z nowej twórczości. Szkoda.
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.

Hubert Szymczyński

  Hubert Szymczyński - wokalista, kompozytor i multiinstrumentalista. Urodził się 18 maja 1948 r. w Poznaniu. Absolwent wyższej szkoły muzycznej w klasie puzonu. Karierę rozpoczął w 1967 r. w zespole jazzu tradycyjnego Bardowie, gdzie grał na puzonie. Później znalazł się na krótko w Tarpanach, a potem w trio Hubertusy, w którego skład wchodzili: H. Szymczyński - gitara basowa; Wojciech Skowroński - pianino, śpiew i Jerzy Skowronek - perkusja. Po współpracy z Drumlersami H. Szymczyński od września 1968 r. występował z W. Skowrońskim w składzie nowych Polan, a następnie w grupie ABC. W zespole A. Nebeskiego powstały jego pierwsze przeboje - "101-203" i "Ze mną bądź" (1 nagroda dla Angielki Friday Brown w "Dniu Polskim" MFP Sopot 1970).
  Po odejściu z ABC muzyk podjął przerwane studia. W tym czasie utworzył kilka zespołów, których żywot nie był długi. W grudniu 1969 r. powstała Tramp (pierwotna nazwa - Omen), w składzie: Zdzisława Sośnicka - śpiew; H. Szymczyński - organy, pianino, puzon, śpiew; Karol Przeliosz (eks zesp. Zygmunta Wicharego) - gitara; Jerzy Kosmowski - gitara basowa; Andrzej Rzeźniczak - saksofon tenorowy, flet; Przemysław Lisiecki - perkusja. Grupa zadebiutowała 28 grudnia w programie TV "Biała dama". Zespół w styczniu 1970 r. wystąpił w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki. Z początkiem 1970 r. P. Lisieckiego zastąpił Leszek Łuczak. Nowym gitarzystą został Jerzy Korman.
  W czerwcu 1971 r. H. Szymczyński przystąpił, jako gitarzysta basowy, do zespołu Varta Quintet, który tworzyli: Wojciech Lechowski - gitara, lider; Henryk Kuczyński - pianino; Zbigniew Karwacki (eks ABC) - saksofon i Stefan Kearney - perkusja. Z grupą nagrał swoją autorską płytę. Później działał w triach tworzonych z J. Kosmowskim - gitara basowa i zmieniającymi się perkusistami: Januszem Domańskim, Jerzy Bezuchą (eks Dżamble) i Erykiem Kulmem. E. Kulm w połowie lat 70-tych znalazł się w Trio Marcina Januszkiewicza.
  Z początkiem 1973 r. muzyk reaktywował grupę Tramp, którą tym razem tworzyli: H. Szymczyński - puzon, pianino, organy; Wiesława Leśniewicz - skrzypce; Jan Zieliński (eks Bardowie) - perkusja; Andrzej Laskowski - gitara basowa; Tomasz Rostkowski - gitara basowa, gitara, flet. Zespół dokonał nagrań radiowych i wystąpił na licznych koncertach z 2 Plus 1 . Latem nastepnego roku Tramp, oprócz lidera i A. Laskowskiego, tworzyli Jerzy Kurek - gitara oraz Andrzej Tylec (eks zesp. Haliny Frąckowiak) - perkusja. W tym składzie grupa dokonała nagrań w stylu funk dla Rozgłośni PR w Poznaniu.
  Do 1976 r. H. Szymczyński kierował zespołem Ireny Jarockiej. Poza nim w grupie grali m. in.: Stanisław Góral (eks Kanon Rytm) - saksofon, flet; Ryszard Podgórski (eks Akwarele) - trąbka; Zygmunt Kaczmarski (eks Kwartet Henryka Słaboszewskiego) - gitara; Tadeusz Gogosz (eks Test) - gitara basowa; Jan Gonciarczyk (eks Kwartet Henryka Słaboszewskiego) - kontrabas; Bogdan Jopczyk (eks Voodoo Quartet) - perkusja. Później muzyk związał się z funkowym Ergo Bandem Kazimierza Plewińskiego (eks Bardowie).
  W latach 1977-1981 był kierownikiem muzycznym poznańskiego kabaretu "TEY". Powstały wtedy nowe kompozycje muzyka (m. in. "Bo byłam jego witaminą"; "Zaniedbujesz mnie"; "Smutasy i mazgaje" i "Schowajmy w sobie co polskie co nasze". Podczas IV Międzynarodowej Wiosny Estradowej (5-6.05.1979) H. Szymczyński wystąpił z własnym zespołem Hubert Band, w większości złożonym z muzyków kabaretu "TEY", z którym dokonał nagrań radiowych. Grupę tworzyli: Zbigniew Wrombel (eks Warsztat) - gitara basowa; Krzysztof Przybyłowicz - perkusja; Krzesimir Dębski (eks Warsztat) - instrumenty klawiszowe; Mirosław Michalak - gitara; Waldemar Majewski - perkusja i Piotr Schulz - śpiew.
  Od 1982 r. H. Szymczyński mieszka w Szwecji, gdzie jest cenionym muzykiem, kompozytorem, pedagogiem i producentem. Posiada własną firmę nagraniową Chamber Sound, wyspecjalizowaną w klasyce kameralnej, cenioną za jakość dźwięku i dobór materiału.
  Muzyk nadal koncertuje. Od roku 2003 w Vaxjo obywają się cotygodniowe koncerty pod szyldem ,,Hubert & Vanner'' (,,Hubert i przyjaciele''), podczas których muzyk zaprasza do wspólnego grania wielu jazzmanów. Takie właśnie oblicze Szymczyńskiego można było zobaczyć w Poznaniu podczas koncertu 15 maja 2011 r., kiedy to lider wystąpił u boku swych szwedzkich przyjaciół pod szyldem: ''Hubert & Vanner Electric Band''. Z kolei starsze, rockowe dokonania kompozytora, wokalisty i instrumentalisty wypełniły większość poznańskiego koncertu Szymczyńskiego, który pod tytułem: ''Co mi tam...'' odbył się w piątek 22 czerwca 2012 r. w klubie ''Blue Note''.

Hubert Szymczyński (1968)

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE
EP N-0660 Muza (07.1971)
PIOSENKI HUBERTA SZYMCZYŃSKIEGO
Ze mną bądź / Semafor w górę / Zobaczyłem cię w jeziorze / Mój dziwny zegar
 Skład: T. Tutinas - śpiew (1); H. Szymczyński - śpiew (2); A. Dąbrowski - śpiew (3, 4); D. Michalski - parlando (2); zesp. H. Szymczyńskiego - Varta Quintet oraz Alibabki - śpiew i E. wanat - spiew.

EP N-0587 Muza (01.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (3)
Nie chcę już nic
 Skład: Z. Sośnicka - śpiew i zesp. Tramp

NAGRANIA RADIOWE

12.1969:
Mój dziwny zegar; Zobaczyłem cię w jeziorze

1970:
Staniesz się moim wzrokiem (voc. Z. Sośnicka); Ja cię jednak dobrze znam (voc. Z. Sośnicka); Nie chcę juz nic (voc. Z. Sośnicka); Preludium ciszy (voc. H. Szymczyński); Zobaczyłem cię (voc. H. Szymczyński)

02.1973:
Brzozy czesze wiatr jesienny (voc. H. Szymczyński); Preludium ciszy; Co warte słońce; Prosto przed siebie (voc. H. Szymczyński)

07.1974:
Zawód; What To Do; You're The Sunshine Of My Life; Don't Change Horses; Blues (instr.); Golden Lady

1979:
Zapomnij wszystko; Nie chcę już nic; Noc w dyskotece; Nie chcę czekać do jutra

Źródła: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995) (tekst i zdjęcie);
http://longplay.blox.pl/2012/06/Hubert-Szymczynski-Group-featEwa-Stanko-Co-mi-tam.html
http://www.wojciechskowronski.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=62&Itemid=40

PS.

1. Uzupełnienie biografii i spisu nagrań mile widziane.
2. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
3. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.

Płomienni

  Zespół wokalno-instrumentalny Płomienni powstał w 1964 r. i działał pod patronatem OSP w Gdyni-Orłowie. W skład grupy wchodzili: Krystyna Selińska - śpiew; Remigiusz Lipiński - gitara, śpiew; Arkadiusz Wiśniewski - gitara; Zbigniew Wojnowski - gitara; Zdzisław Kapała - perkusja. Kierownikiem organizacyjnym i konferansjerm formacji był Andrzej Seliński. Zespól grywał na wieczorkach tanecznych Gdyni i Żukowa. Okazjonalnie z grupą współpracował gitarzysta Janusz Halicki. Zespół występował także na wieczorkach w MDK w Sopocie wraz z grupą Takty. Na "Przeglądzie Amatorskich Zespołów Straży Pożarnej" województwa gdańskiego w 1965 r. formacja zdobyła wyróżnienie.  W tym samym roku Płomienni zakończyli działalność.

Źródło:  Motława-Beat Trójmiejska scena big-beatowa lat 60-tych, autorzy: Roman Stinzing, Andrzej Icha (wyd. GKW, Gdańsk 2009) (tekst i zdjęcie

PS.

1. Uzupełnienie biogramu mile widziane

Krzysztof Klenczon

  Krzysztof Klenczon - wokalista, gitarzysta i kompozytor. Urodził sie 14 stycznia 1942 r. w Pułtusku, w rodzinie kolejarskiej, która po wojnie osiadła w Szczytnie. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w 1960 r. podjął studia na Politechnice Gdańskiej, ale po pierwszym semestrze przeniósł się do Studium Nauczycielskiego Wychowania Fizycznego.
  W dzieciństwie uczył sie gry na klarnecie i gitarze. W lipcu 1962 r. wraz z Karolem Warginem podczas I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie wykonał utwór "Mały miś". Duet został laureatem festiwalu. We wrześniu 1962 r. zaczął współpracę z Niebiesko-Czarnymi. Będąc w grupie, K. Klenczon skomponował pierwsze własne utwory: "Bo to był zły dzień" i "Licz do stu". Z Niebiesko-Czarnymi muzyk dwukrotnie wystepował na festiwalu opolskim. W 1964 r. wykonywał tam własne kompozycje: "Taka jak ty"; "Gdy odlatują bociany"; "Wspomnienia szkolne".
  Po rozstaniu z zespołem, w lipcu 1964 r. dołączył do Pięciolinii, które w styczniu 1965 r. przekształciły sie w Czerwone Gitary. Skomponował wiele udanych przebojów grupy: "Historia jednej znajomości"; "Kto lepszy"; "Wolny wieczór"; "Jak wędrowne ptaki"; "Matura"; "Nikt na świecie nie wie"; "Moda i miłość"; "Kwiaty we włosach"; "Wróćmy na jeziora"; "Powiedz stary gdzieś ty był"; "Kamienne niebo"; "Biały krzyż"; "Jesień idzie przez park". Z zespołem nagrał trzy płyty długogrające, sprzedawane w rekordowych nakładach oraz wystepował na festiwalach w Opolu, Sopocie i Kołobrzegu. Grupa, zwana polskimi Beatlesami, biła rekordy popularności. Toteż decyzja o odejściu z zespołu 31 sztycznia 1970 r. wzbudziła wielka sensację. Powodem rozstania się z grupa był m. in. konflikt z Sewerynem Krajewskim na tle dalszego rozwoju artystycznego grupy.
  Będąc jeszcze członkiem Czerwonych Gitar, w styczniu 1970 r. nagrał z towarzyszeniem muzyków sesyjnych kilka utworów dla radia, z których "10 w skali Beauforta" przedstawił 6 lutego na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki. Zachęcony powodzeniem piosenki postanowił stworzyć własny zespół.
  Trzy Korony K. Klenczona zadebiutowały przed szerszą publicznością na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki 30 marca 1970 r. utworem "Ludzie wśród ludzi". Wystepowały na VIII KFPP w Opolu i X MFP w Sopocie. Pierwotny skład tworzyli: K. Klenczon - gitara, śpiew; Ryszard Klenczon - gitara hawajska, gitara; Grzegorz Andrian (wł. Grzegorz Andruszkiewicz) - gitara basowa, śpiew i Marek Ślazyk (eks Wawele) - perkusja. We wrześniu zespół wyruszył z nowym perkusistą Piotrem Stajkowskim na krajowe trasy koncertowe. Z końcem roku grupa wystepowała w ramach tzw. "Warszawskich Ferii".
  Wiosną 1972 r. w ramach jubileuszu dziesięciolecia Niebiesko-Czarnych, K. Klenczon dał cykl koncertów zatytułowany "Nie przejdziemy do historii", którym oficjalnie żegnał się z krajową publicznością. Równocześnie wydano, nagrany rok wcześniej jedyny album grupy. W maju 1972 r. K. Klenczon dokonał ostatniej sesji nagraniowej z zespołem, po czym odszedł z grupy. Trzy Korony kontynuowały jeszcze działalność z wokalistka Marią Głuchowską, by jesienią rozwiązać się.
  Wkrótce K. Klenczon wyjechał z rodziną na stałe do USA. W Stanach Zjednoczonych nie zerwał kontaktu z muzyką, choć jego podstawowym źródłem utrzymania stała się praca introligatora. W chicagowskiej wytwórni płytowej Clay Pigeon nagrał pod pseudonimem Christopher singiel "Hey Mr. America" oraz album "The Show Never Ends". K. Klenczon przez cały czas utrzymywał więź z polskimi muzykami.
  Do kraju po raz pierwszy przyjechał prywatnie na tygodniowy pobyt w grudniu 1975 r. Po raz drugi i trzeci w latach 1978-1979. W 1978 r. w ramach kilkutygodniowego tournee, wystąpił 11 lipca w Sali "Kongresowej" na imprezie Klenczon Show. Wziął także udział w IV Międzynarodowych Konfrontacjach Muzycznych "Pop Session 1978" w Sopocie. Występy te nie należały do zbyt udanych, podobnie jak druga tura koncertowa (21-31.10.1979). Podczas pierwszego pobytu K. Klenczon zarejestrował z towarzyszeniem gitary materiał do płyty "Powiedz stary gdzieś ty był", do której pozostałe podkłady instrumentalne dograł później zespół R. Kruzy.
  Artysta często myślał o powrocie do Polski. W ostatnim okresie życia występował w dobroczynnych koncertach organizowanych głównie na rzecz polskich dzieci. Ten w klubie "Milford" 25 lutego 1981 r. okazał się być jego ostatnim. W drodze powrotnej do domu miał wypadek samochodowy. Zmarł w nocy z 7 na 8 kwietnia w wyniku komplikacji powypadkowych. Pochowany został w Chicago. Prochy artysty sprowadziła 25 lipca 1981 r. do Szczytna jego rodzina.
  W lipcu 1991 r., z okazji 10 rocznicy śmierci zorganizowano w Szczytnie koncert poświęcony pamięci muzyka, z udziałem m. in. Maryli Rodowicz i zespołu Żuki, grających repertuar Czerwonych Gitar. W latach następnych odbyło się szereg imprez poświęconych pamięci tego, nie zawsze docenianego, artysty.
  Dyskografię K. Klenczona uzupełniają płyty nagrane z zespołami Niebiesko-Czarni i Czerwone Gitary.

Krzysztof Klenczon

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL/SXL 0779 Pronit
KRZYSZTOF KLENCZON TRZY KORONY
10 w skali Beauforta / Wiosenna miłość / Jestem do przodu / Święcą gwiazdy, świecą / Coś /Piosenka o niczym / Nie przejdziemy do historii / Sprawię sobie niespodziankę / Spotkanie z diabłem / Stary walc przypomni ci / Bierz życie jakie jest / Już nie czas / Fatalny dzień / Raz na tysiąc nocy / Port
 Nagrano w czerwcu 1971 r.
Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew i Trzy Korony: R. Klenczon - gitara hawajska, gitara; G. Andrian - gitara basowa, śpiew (12); P. Stajkowski - perkusja oraz A. Ibek - organy, pianino i zesp. B. Oborskiego

LP SX 1614 Muza
POWIEDZ STARY GDZIEŚ TY BYŁ
Więc jesteś tu / Natalie - piękniejszy świat / Droga pełna słońca / Tylko kochaj mnie / Muzyko z tamtej strony dnia / Wiśniowy sad / Latawce z moich stron / 10 w skali Beauforta / Daleka rzeko / Wrócmy na jeziora
 Nagrano w lipcu 1978 r.
Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; R. Klenczon - gitara hawajska, gitara oraz zesp. R. Kruzy: S. Piwowar - gitara; W. Michalczyk - gitara; A. Pawlik - gitara basowa; Cz. Bartkowski - perkusja; W. Laskowski - perkusja; J. Gawrych - instrumenty perkusyjne; R. Kruza - syntezator i Aura - śpiew
LP CPS 3015 Clay Pigeon Int. [USA]

THE SHOW NEVER ENDS
Suddenly / Workday / Shades Of Green / All For You / Dancing / Seven Days / The Happy Song / Troublemaker / A MAn Who Knows / Vacation / Lost Soul / The Show Never Ends
 Nagrano w 1977 r.
Skład: K. Klenczon - śpiew, gitara akustyczna; V. Belski - śpiew, gitara, pianino, konga; W. Wander - flet, saksofon, instrumenty perkusyjne; J. Jabłoński - pianino, syntezator; K. Słotkowicz - gitara basowa; M. Myszko - perkusja, tamburyn

SP S-356 Muza (1971)
Port / Czyjaś dziewczyna
 Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; R. Klenczon - gitara hawajska; G. Andrian - gitara basowa; P. Stajkowski - perkusja

SP SP-378 Muza (06.1971)
Nie przejdziemy do historii / Wiosenna miłość

SP SP-379 Muza (06.1971)
Spotkanie z diabłem / Świecą gwiazdy, świecą

SP SP-408 Muza (06.1971)
Port / Stary walc przypomni ci

SP SP-444 Muza (06.1971)
10 w skali Beauforta / Bierz życie jakie jest

SP SP-475 Muza (06.1971)
Już nie czas / Wiosenna miłość

SP SP-486 Muza (06.1971)
Stary walc przypomni ci / Świecą gwiazdy, świecą

SP CSP-5126 Clay Pigeon int. [USA] (1977)
The Show Never Ends / All For You

LP XL 0624 Muza (03.1970)
PRZEBOJE NON STOP
Kronika podróży czyli ciuchcią w nieznane

LP XL/SXL 0753 Pronit (09.1971)
SPOTKAMY SIĘ W PIOSENCE
Twój czas

LP XL/SXL 0775 Muza (08.1971)
DYSKOTEKA (2)
Nie przejdziemy do historii / Statek widmo

EP N-0589 Muza (02.1970)
TELEWIZYJNA GIEŁDA PIOSENKI (4)
10 w skali Beauforta

3 MC CK 1286-1288 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1970 VOL. 1-3
Retrospekcja / Hej słowiki, słowiki / Port / Ludzie wśród ludzi

2 MC CK 1289-1290 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1971 VOL. 1,2
Statek widmo / Korona

2 MC CK 1291-1292 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1972 VOL. 1,2
Droga pełna słońca / Pożegnanie z gitarą

MC AC 033 Arston (1993)
NIE WRÓCĄ TE LATA. SERIA Z POCZTÓWKI DŹWIĘKOWEJ (4)
Kronika podróży czyli ciuchcią w nieznane

NAGRANIA RADIOWE

03.1970:
Budzi się dzień (Nie ma Cię w moim śnie) (z zesp. Trzy Korony); Śmigła Diana (z zesp. Trzy Korony); Ludzie wśród ludzi (z zesp. Trzy Korony); Ty albo więcej nikt (z zesp. Trzy Korony)

10.1970:
Retrospekcja (z zesp. Trzy Korony); Czyjaś dziewczyna (z zesp. Trzy Korony); Port (z zesp. Trzy Korony)

11.1970:
Legia gola (z zesp. Trzy Korony, orkiestrą i piłkarzami Legii Warszawa)

1970:
Hej słowiki, słowiki (z zesp. studyjnym); 10 w skali Beauforta (z zesp. studyjnym); Kronika podróży czyli ciuchcią w nieznane (z zesp. studyjnym); Polesia czar (z zesp. studyjnym);  Ludzie wśród ludzi (z zesp. Trzy Korony)

03.1971:
Nie przejdziemy do historii (z zesp. Trzy Korony);  Korona (z zesp. Trzy Korony)

05.1971:
Statek widmo (z zesp. Trzy Korony); Uchwyć wiatr (z zesp. Trzy Korony)

1971:
Twój czas (z zesp. Trzy Korony); Kronika podróży czyli ciuchcią w nieznane (z zesp. Trzy Korony); Retrospekcja (z zesp. Trzy Korony)

03.1972:
Stara szkapa (z zesp. Trzy Korony)

04. 1972:
Droga pełna słońca (z zesp. Trzy Korony); Popatrz prawdzie w oczy (z zesp. Trzy Korony); Pożegnanie z gitarą (z zesp. Trzy Korony); Koncert (z zesp. Trzy Korony); Ballada o ogłąbkach (z zesp. Trzy Korony)

Źródła: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCK 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995);
Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej - autor: Ryszard Wolański (wyd. AA MTJ, Warszawa 2003);
wkładka do albumu "Krzysztof Klenczon - The Complete Recordings 1970-1972" (Kameleon Records KAMCD 29/30) (2013);
http://klenczon.blogspot.com/ (zdjęcie)

PS.

1. Uzupełnienie biografii i spisu nagrań mile widziane.
2. Artysta ma swoje grono wielbicieli. Wśród nich są autorzy bloga: http://klenczon.blogspot.com/. Polecam zajrzeć, naprawdę warto!
3. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
4. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.

Trzy Korony

  Zespół wokalno-instrumentalny Trzy Korony powstał na początku 1970 r. z inicjatywy Krzysztofa Klenczona (eks Czerwone Gitary) - śpiew, gitara, lider. Jego skład uzupełnili: Ryszard Klenczon - gitara hawajska, gitara; Grzegorz Andrian (wł. Grzegorz Andruszkiewicz) - gitara basowa, śpiew i Marek Ślazyk (eks Wawele) - perkusja. Menedżerem formacji został Andrzej Olechowski. Grupa zadebiutowała przed szerszą publicznością na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki 30 marca 1970 r. utworem "Ludzie wśród ludzi". Następnie występowała na VIII KFPP w Opolu i X MFP w Sopocie.
  We wrześniu 1970 r. zespół wyruszył z nowym perkusistą Piotrem Stajkowskim na krajowe trasy koncertowe. W czasie koncertów formacja była przyjmowana dobrze i zyskała spore grono fanów. Z końcem roku grupa występowała w ramach tzw. "Warszawskich Ferii".
  Zespół zarejestrował swoje utwory podczas kilku sesji radiowych, a w czerwcu 1971 r. nagrał materiał na płytę długogrającą, wydaną w roku nastepnym. Niektóre z nagrań, np. "Legia gola" lub "Popatrz prawdzie w oczy" do dziś nie ukazały się na żadnym nośniku. Grupa zdobyła pewną popularność - w rankingu najlepszych wykonawców 1971 r. zajęła czwarte miejsce.
 Wiosną 1972 r., w ramach jubileuszu dziesięciolecia Niebiesko-Czarnych,  K. Klenczon z zespołem Trzy Korony dał cykl koncertów zatytułowany "Nie przejdziemy do historii". Były to pożegnalne koncerty lidera grupy, przed wyjazdem do USA. Ostatniej sesji nagraniowej K. Klenczon z zespołem dokonał w maju 1972 r., po czym opuścił formację. Trzy Korony kontynuowały działalność jeszcze przez klilka miesięcy z wokalistką Marią Głuchowską (eks Janczary, Paradox), by jesienią zakończyć działalność.
  Grzegorz Andrian grał jeszcze we własnych grupach Atlas i Nord Band.

Źródła: Źródła: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995) (tekst i zdjęcie);
http://savagesaints.blogspot.com/2010/11/trzy-korony-1971.html;
http://www.trzykorony.net.pl/index.html;

PS.

1. Uzupełnienie biografii mile widziane.
2. Niestety, reaktywacja w 2006 r. nie spotkała się z akceptacją dwóch muzyków grupy, grających w niej w latach 70-tych. Dlatego przyjąłem w swej notce punkt widzenia zawarty w komentarzu Pana G. Andriana.

Czerwone Gitary

  Zespół wokalno-instrumentalny Czerwone Gitary powstał 3 stycznia 1965 r. w Gdyni na bazie formacji Pięciolinie. Zespół tworzyli: Jerzy Kossela - gitara, śpiew, lider; Krzysztof Klenczon (eks Pięciolinie) - gitara, spiew; Henryk Zomerski (ur. 9.12.1942 r.; eks Pięciolinie) - gitara basowa, śpiew; Bernard Dornowski (ur. 15.12.1943 r.; eks Pięciolinie) - gitara, śpiew; Seweryn Krajewski (eks Pięciolinie) - śpiew oraz Jerzy Skrzypczyk (eks Pięciolinie) - perkusja, śpiew. Ponieważ S. Krajewski (ur. 3.01.1947 r. w Nowej Soli) i J. Skrzypczyk (ur. 4.01.1946 r.) byli uczniami szkół średnich, ukrywali się przed władzami szkolnymi pod pseudonimami Robert Marczak i Jerzy Geret. Grupa - jako Czerwone Gitary - zadebiutowała 15 stycznia w Elblągu (choć na plakatach zapowiadano formację jako Pięciolinie, co było wynikiem spóźnienia drukarni). Nazwa Czerwone Gitary pojawiła  się  na plakatach zapowiadających koncert 19 stycznia w Sali Turystycznej zimowego "Non Stopu" w sopockim Grand Hotelu.
  Podczas sopockiego koncertu zaprezentowano: "Wesołe pająki" (instr.); "Pięć linii" (instr.); "Drzazgi w piętach" (instr.); "Figlarny diablik" (instr.); "Fale Dunaju" (instr.); "Taka jak ty"; "Licz do stu"; "Szkolne wspomnienia"; "No bo ty się boisz myszy"; "Dziewczyna z moich snów"; "Dlaczego nie kochasz mnie tak jak dawniej"; "Chciałbym byc przy tobie"; "Kiedy jesteś sam"; "Pluszowe niedźwiadki"; "Hosa-dyna"; "Powiedzcie jej"; "To nie dla mnie taka dziewczyna" ["If You Need Me"]; "Jak mam nie kochać cię" ["I Can't Stop Loving You"]; "I Saw Her Standing There"; "And I Love Her"; "Summertime" i "What'd I Say". Z samodzielnym blokiem wystapił S. Krajewski, który wykonał: "Nad morzem"; "Roztańczone niebo"; "jesienny dzień"; "Pretty Woman"; "My Prayer" i "Singing The Blues".
  Rosnąca popularność zespołu zaowocowała dokonaniem pierwszych nagrań radiowych w maju 1965 r. oraz kolejnymi występami w sopockim "Non Stopie" (lipiec-sierpień). W składzie grupy nie było juz wtedy S. Krajewskiego, który przeszedł najpierw do grupy Pięć Linii, a następnie do Czerwono-Czarnych. Jesienią Czerwone Gitary nagrały debiutancka "czwórkę", po czym udały się na pierwsza trasę koncertową, obejmującą województwo olsztyńskie i białostockie.
 Podstawą sukcesu grupy stały się rytmiczne kompozycje członków zespołu nawiązujące do brzmienia The Beatles. Zespół, którego wizytówką było hasło"Gramy i śpiewamy najgłośniej w Polsce", gromadził na swych koncertach tysiące sympatyków. Rok 1965 grupa zakończyła udziałem w warszawskiej "Gitariadzie" oraz zdobyciem 1 miejsca w plebiscycie "Jazzu" w kategorii zespołów wokalno-instrumentalnych. Ponadto tytuł Młodzieżowego Przeboju Roku przyznano utworowi "Bo ty się boisz myszy". Z końcem roku H. Zomerski, ukrywając sie przed wojskiem przyjął pseudonim Janusz Horski. Muzyk odszedł z grupy w grudniu, zastępując w Czerwono-Czarnych S. Krajewskiego. Krajewski, po powrocie do Czerwonych Gitar, objął funkcję gitarzysty basowego.
  W roku następnym Czerwone Gitary odbywały wielomiesięczne trasy koncertowe. W marcu 1966 r. formacja dokonała nagrań dla Młodzieżowego Studia "Rytm", w czerwcu zadebiutowała na festiwalu opolskim w programie "Popołudnie z młodością", zaś latem występowała w sopockim "Non Stopie". Grupa lansowała przebój za przebojem: "Matura"; "Nie zadzieraj nosa"; "Historia jednej znajomości"; "Posłuchaj, co ci powiem"; "Barwy jesieni"; "Tuż przed zachodem słońca"; "Wolny wieczór"; "Jak mi sie podobasz". W październiku zespół zarejestrował swą debiutancką płytę długogrającą "To właśnie my". O rosnącym powodzeniu grupy świadczyło ponowne zdobycie 1 miejsca w corocznej ankiecie "Jazzu" za 1966 rok w kategorii zespołów wokalno-instrumentalnych, a K. Klenczon i S. Krajewski uplasowali sie na 2 miejscach w kategoriach instrumentalistów i wokalistów.
  W styczniu 1967 r. kierownikiem muzycznym Czerwonych Gitar został K. Klenczon, a od kwietnia grupa występowała w czwórkę, bez J. Kosseli. Zmiany te jeszcze bardziej upodobniły grupę do Beatlesów, a rolę spółki autorskiej Lennon-McCartney pełnili w zespole K. Klenczon i S. Krajewski. Od wiosny 1968 r. funkcję gitarzysty basowego przejął B. Dornowski.
  Nagrany w maju drugi album Czerwonych Gitar sprzedano w nakładzie 260 tys. egzemplarzy. Kilka miesięcy później uhonorowano go tytułami Młodzieżowej Płyty 1967 Roku i "Złotej Płyty".Wręczenie ostatniej nagrody miało miejsce 26 kwietnia 1969 r. w Warszawie. W sierpniu 1967 r. grupa wyjechała na pierwszą zagraniczną trasę koncertową na Węgry i do Czechosłowacji, a w 1968 r. do ZSRR, Jugosławii i NRD.
  W latach 1967-1969 zespół wylansował kolejne przeboje: "Wędrowne gitary"; "Cztery pory roku"; "Nikt na świecie nie wie"; "Przed pierwszym balem"; "Stracić kogoś" (1967); "Moda i miłość"; "Takie ładne oczy"; "Dozwolone do lat 18-tu"; "Wróćmy na jeziora"; "Kwiaty we włosach"; "Anna Maria"; "Biały krzyż" (1968); "Tak bardzo się starałem"; "Powiedz stary gdzieś ty był"; "Jesień idzie przez park" (1969).
  W tym samym czasie grupa zdobyła trzy nagrody na festiwalach opolskich. W 1967 r. Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski dla S. Krajewskiego, rok później Nagrodę Przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV za "Takie ładne oczy" i w 1969 r. Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za "Biały krzyż". Formacja występowała także na VIII MFP w Sopocie (1968) i II FPŻ w Kołobrzegu (1969). W latach 1968-1969 na Festiwalach Zespołów Młodzieżowych o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata Czerwone Gitary zajęły 1 i 3 miejsce. W 1969 r. grupa otrzymała wyróżnienie "Billboardu" i "Złoty Mikrofon" Polonii amerykańskiej dla najpopularniejszego polskiego wykonawcy. 13 sierpnia 1969 r. w Sopocie formacji wręczono "Złotą Płytę" za album "Czerwone Gitary (3)". Tytuł Radiowej Piosenki 1969 Roku zdobyła kompozycja K. Klenczona "Jesień idzie przez park".
  Mimo wielu nagród i wyróżnień, zespół nie nagrywał nowych płyt, natomiast występował w rożnych, nie związanych z bigbitem przedsięwzięciach.  Przykładem komercjalizacji grupy był udział w rewii "Nasze szaleństwo" wystawionej przez Teatr "Syrena" na przełomie 1969 i 1970 r.W styczniu 1970 r. z zespołem rozstał się K. Klenczon, aby założyć własną formację Trzy Korony. Jego miejsce zajął młodziutki multiinstrumentalista Dominik Konrad (wł. Dominik Kuta; eks Motyw Blues) - gitara, flet, pianino. Z D. Konradem grupa zarejestrowała płytę "Na fujarce", prezentujące brzmienie inne niż znane z poprzednich albumów zespołu. Udział Czerwonych Gitar w VIII KFPP w Opolu (1970) i Festiwalu "Złoty Orfeusz" w Słonecznym Brzegu nie przyniósł sukcesu. Jesienią grupa odbyła tournee po ZSRR.
  Po odejściu D. Konrada do Quorum w grudniu 1970 r. Czerwone Gitary przez trzy i pół roku występowały w trójkę, stając się zespołem towarzyszącym S. Krajewskiemu. Krążyły nawet pogłoski o zmianie nazwy na Seweryn Trio. Sukces przyniósł album "Spokój serca" z 1971 r. nagrodzony trzecią "Złotą Płytą", wręczoną zespołowi 5 lutego 1975 r. w Katowicach. Płyta zawierała nowocześniej zaaranżowane utwory oraz zamkniętą tematycznie drugą stronę krążka. Niestety, po wylansowaniu przebojów "Płoną góry, płoną lasy"; "Uczę się żyć"; "W drogę" i "Anna M", zamiast ugruntowania popularności nastąpił dwuletni kryzys. Dopiero w 1974 r. nagrały płytę "Rytm ziemi", a półtora roku później "Port piratów" i "Dzień jeden w roku". Nowym gitarzystą basowym formacji był wówczas Ryszard Kaczmarek (eks Andrzej i Eliza).
  Utwory: "Ciągle pada"; "Słowo jedyne - Ty" (1974); "Mam dobry dzień" (1975); "Port piratów"; "Niebo z moich stron" (1976) znów zajmowały wysokie pozycje na listach przebojów. Na I Konkursie Interwizji w Sopocie (1977) II nagrodę zdobyła kompozycja zespołu "Nie spoczniemy". W 1977 r. miejsce R. Kaczmarka zajął Jan Pospieszalski (eks Niedzielna Szkółka Ojca Stanisława; zesp. Piotra Prońko). W nowym składzie grupa dokonała nagrań swych ostatnich przebojów' "Remedium"; "Wschód słońca w stadninie koni" (1978).
 Oprócz występów w kraju Czerwone Gitary regularnie występowały za granicą, koncertując w NRD (1971, 1972, 1975, 1978, 1980); Bułgarii (1971); Austri (1971); ZSRR (1971, 1972, 1975, 1977), na Kubie (1978); w USA i Kanadzie (1978). Efektem podróży były nagrania radiowe i płytowe, zwłaszcza w NRD, gdzie zespół darzono szczególną sympatią.
  Gdy w 1980 r. ukazał się składankowy album "The Best Of Czerwone Gitary" zespół praktycznie zniknął z estrady. Przerwę w działalności Czerwonych Gitar S. Krajewski wykorzystał dla twórczości solowej. Jej plonem były albumy: "Uciekaj moje serce" (Wifon, 1983); "Strofki na gitarę" (Muza, 1984); "Baw mnie" (Wifon, 1986); "Części zamienne (Strofki 2)" (Muza, 1989); "Wakacje w Amsterdamie"(Muza, 1990); "Uprowadzenie Agaty" (Digiton, 1993); "Jan Serce" (Digiton, 1994); "Piosenki filmowe" (Digiton, 1994). Od czasu do czasu grupę reaktywowano na występy w klubach polonijnych USA (1982, 1984, 1986, 1990). Powodzenie ostatniej trasy zachęciło Czerwone Gitary do wznowienia działalności. 4 czerwca 1991 r. w Tarnowie rozpoczęto tournee "To właśnie my". Sukces powtórzono w latach 1992-1995 trasami "Wszystkim, którzy o nas pamiętają" i "Dozwolone do lat 18-tu".Grupę tworzyli: S. Krajewski - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew i J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew. Podczas koncertów z zespołem występował gościnnie J. Kossela.
  Wiosną 1997 r. odchodzi od zespołu S. Krajewski. B. Dornowski i J. Skrzypczyk zaprosili do współpracy gitarzystę Wojciecha Hoffmanna (eks Turbo) i wokalistę-gitarzystę w jednej osobie – Mieczysława Wądołowskiego. W ciągu półtora roku przygotowali program estradowy i materiał na nową płytę do nagrania, do której zaprosili pierwszych członków grupy – J. Kosselę i H. Zomerskiego. Latem mieli rozpocząć wielką trasę koncertową związaną z jej promocją. Niestety, na wniosek Seweryna Krajewskiego sąd uznał, że bez jego zgody koledzy nie mogą używać nazwy "Czerwone Gitary". Doprowadziło to do częściowego zawieszenia pracy formacji. Po rozpatrzeniu sprawy, Sąd Rejonowy w Warszawie odrzucił wniosek S. Krajewskiego i prawomocnym wyrokiem orzekł, że prawa do nazwy pozostają przy istniejącym zespole.
    W 1999 r. – po 23 latach od wydania ostatniej płyty analogowej, Czerwone Gitary wydały nowy album "…jeszcze gra muzyka”, który uzyskał status Złotej Płyty.  W czerwcu 1999 roku, bez B. Dornowskiego, Czerwone Gitary ruszyły jako gwiazda programu na koncertową trasę "LATA Z RADIEM". Miejsce B. Dornowskiego, który odszedł z grupy, zajął młody gitarzysta basowy – Arkadiusz Malinowski. W 1999 r. formacja zagrała 117 koncertów.
  W 2000 r. w  35-cio lecie istnienia grupy zespół Czerwone Gitary, jako gwiazda programu, wyruszył w największą w swojej historii trasę koncertową- "Lata z Radiem" – 65 koncertów. W 2000 r.  Czerwone Gitary zagrały 137 koncertów (największa ilość koncertów w historii Zespołu), a w plebiscycie Tygodnika "Polityka" głosami czytelników "Czerwone Gitary" wybrane jednym z najlepszych polskich zespołów XX wieku.
  W latach 2001 i 2002 zespół koncertował w Niemczech, a 3.04. 2003 r. zespół wystąpił w Pałacu Kremlowskim w Moskwie. W marcu 2004 r. zespół nagrał dwupłytowy album "O. K."(z udziałem B. Dornowskiego), wydany w 2005 r. z okazji czterdziestolecia istnienia formacji. 6 sierpnia 2005 r. w Operze Leśnej w Sopocie odbył się koncert jubileuszowy z udziałem niemal wszystkich muzyków i autorów tekstów, tworzących historię zespołu. 20 sierpnia zespół wziął udział w koncercie „Przeboje Lata Jedynki”, gdzie piosenka „Senny szept” zajęła 4 miejsce. Takze w 2005 r. nastąpiło wydanie książki o Czerwonych Gitarach „ Nie spoczniemy” autorstwa Marka Gaszyńskiego.
    4 marca 2006 r. odbył się koncert w Sali Kongresowej z okazji jubileuszu 40 lecia istnienia zespołu. Na tym koncercie Czerwone Gitary otrzymały Marmurowy Krążek za największa ilość sprzedanych płyt w historii polskiej fonografii.
  W maju 2007 r. zespól koncertował w Niemczech, a w czerwcu został wyprodukowany teledysk z nową piosenką – „Wezmę Cię ze sobą”.
  Krzysztof Klenczon zmarł w chicagowskim szpitalu w nocy z 7 na 8 kwietnia 1981 r. Henryk Zomerski zmarł 16 kwietnia 2011 r. w Opolu.
  Grupa koncertuje do dziś w składzie: J. Kossela – gitara, śpiew; Jerzy Skrzypczyk – perkusja, instrumenty klawiszowe, śpiew, lider; Mieczysław Wądołowski – gitara dwunastostrunowa, gitara akustyczna, śpiew (w zespole od 06. 1997r); Arkadiusz Wiśniewski – gitara basowa, śpiew; Marek Kisieliński – gitara, instrumenty klawiszowe, śpiew; Dariusz Olszewski – gitara.

Czerwone Gitary (1966)

NAGRANIA PŁYTOWE ANALOGOWE

LP XL 0350 Pronit
TO WŁAŚNIE MY
To właśnie my / Nie mów nic / Nie zadzieraj nosa / Pechowy chłopiec / Kto winien jest / Randka z deszczem / Historia jednej znajomości / Czy słyszysz co mówię / Pięciu nas jest / Matura / Śledztwo zakochanego / Mówisz, że kochasz mnie jak nikt / Dlaczego pada deszcz / Bo ty się boisz myszy
 Nagrano w październiku 1966 r. Nagranie (7) z EP N-0399, (12) z EP N0398 i (14) z EP N-0373
Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, śpiew; H. Zomerski - gitara basowa (12, 14); J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew
 Reedycja: LP SX 2231 Muza (1985)

LP XL/SXL 0396 Muza
CZERWONE GITARY (2)
Wędrowne Gitary / Cztery pory roku / Gdy ktoś kogoś pokocha / Nikt na świecie nie wie / Przed pierwszym balem / Co za dziewczyna / Stracić kogoś / Przestań wodzić mnie za nos / Ktoś, kogo nie znasz / Nikt nam nie weźmie młodości / Szukam tamtej wiosny / Jestem malarzem nieszczęśliwym / Z obłoków na ziemię
 Nagrano w maju 1967 r.
Skład: K. Klenczon - gitara, harmonijka ustna, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, pianino, organy, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew
 Reedycja: LP SX 2232 Muza (1985)

LP XL/SXL 0479 Muza
MC CK 0008 Muza
CZERWONE GITARY (3)
Moda i miłość / Takie ładne oczy / My z XX wieku / W moich myślach Consuelo / Jeśli tego chcesz / Ballada pasterska / Dozwolone do lat 18-tu / Kwiaty we włosach / Chciałbym to widzieć / Gdy kiedyś znów zawołam cię / Jedno jest życie / Nie licz dni
 Nagrano w kwietniu 1968 r.
Skład: K. Klenczon - gitara, harmonijka ustna, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, pianino, organy, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew
 Reedycja: LP SX 2233 Muza (1985)

LP XL/SXL 0599 Muza
NA FUJARCE
Bez naszej winy / Słońce za uśmiech / Wracać do tego / Miasta i ludzie / Na niebie Krzyż Południa / Czekam na twój przyjazd / Od jutra nie gniewaj się / Kim mógłbym być / Cóż ci więcej mogę dać / Tyle szczęścia / Dawno i daleko / Na fujarce
 Nagrano w kwietniu 1970 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, organy, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; D. Kuta - flet, gitara, tamburyn, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP XL/SXL 0734 Muza
SPOKÓJ SERCA
Uwierz mi, Lili / Nie jesteś ciszą / Nocne całowanie / Gdy trudno zasnąć / Płoną góry, płoną lasy / Jesteś dziewczyno tęsknotą / Uczę się żyć / Pierwsza noc / Spokój serca
 Nagrano w styczniu 1971 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, skrzypce, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP SXL 1166 Muza
RYTM ZIEMI
Mam dobry dzień / Byłaś mej pamięci wierszem / Prędzej strop stawiajcie cieśle / Każdy pies ma dwa końce / Dzień najwyżej dwa / Słowo jedyne - ty / Rytm ziemi / Morze wzywa / Ciągle pada / Była to głupia miłość / Florentyna / Coda (instr.)
 Nagrano w październiku 1974 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, syntezator, instrumenty klawiszowe, skrzypce, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; Ryszard Kaczmarek - gitara basowa; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew oraz Alibabki - śpiew; K.  Sadowski - organy

LP SX 1364 Muza
DZIEŃ JEDEN W ROKU
Dzień jeden w roku / Nad światem cicha noc / Leć kolędo / Gwiazda na kiju / Już zabawki śpią / Zima, zima - śnieg / Mija rok / Dalej, dalej pędzą sanie / Wigilia świata / Dwie sowy / Kołysanka dla "Okruszka"
 Nagrano w kwietniu 1976 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, lutnia, skrzypce, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; Ryszard Kaczmarek - kontrabas; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew oraz J. Bartz - perkusja i Alibabki - śpiew

LP SX 1383 Muza
MC CK 0181 Muza
PORT PIRATÓW
Port piratów / Jej uśmiech / Sam niosę świat / Staromodne samochody / Próbuj sam przez trudne lata przejść / Niebo z moich stron / Trzecia miłość - żagle / Z marzeń powstał świat / Na dach świata / Kochałem panią / Dobra pogoda na szczęście
 Nagrano w marcu 1976 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, syntezator, instrumenty klawiszowe, pianino, cytra, lutnia, mandolina, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; Ryszard Kaczmarek - kontrabas; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew oraz J. Bartz - perkusja i Alibabki - śpiew

LP SX 1762 Muza (05.1979)
THE BEST OF CZERWONE GITARY
Dozwolone do lat 18-tu / Nie mów nic / Wróćmy na jeziora / Historia jednej znajomości / Jesień idzie przez park (wersja skrócona) / Płoną góry, płoną lasy / Mam dobry dzień / Słowo jedyne - ty / Niebo z moich stron / Port piratów / Nie spoczniemy / Wschód słońca w stadninie koni

LP SX 2962 Muza (1991)
MC CK 1138 Muza (1991)
THE BEST OF CZERWONE GITARY VOL. 2
Pluszowe niedźwiadki / Lubisz gdy się gniewam / Wolny wieczór / Nad morzem / Dzień jeden w roku / Niebieskooka / Bez naszej winy / Miasta i ludzie / Uwierz mi, Lili / Ciągle pada / Mija rok / Trzecia miłość - żagle / Remedium

LP SX 2963 Muza (1991)
MC CK 1139 Muza (1991)
THE BEST OF CZERWONE GITARY VOL. 3
Dziewczyna z moich snów / Dlaczego nie kochasz mnie tak jak dawniej / Moja droga wiodła do ciebie / Jak wędrowne ptaki / Anna Maria / Tak bardzo się starałem / Czekam na twój przyjazd / Od jutra nie gniewaj się / Pejzaż miasta / W drogę / Anna M. / Dzień najwyżej dwa / Z marzeń powstał świat

LP 855 250 AMIGA [DDR]
MC 055 250 AMIGA [DDR]
CONSUELA
Consuela [W moich myślach Consuelo] / Solche schonen Augen [Takie ładne oczy] / Der Flotenspieler [Na fujarce] / Gehen [Miasta i ludzie] / Laut Statistik [Dwie na jednego] / Wenn du willst [Jeśli tego chcesz] / Ich steh' hier und warte [Czekam na twój przyjazd] / Was willst du mehr? [Cóż ci więcej mogę dać] / Heut' kennst du mich nicht mehr [Tak bardzo się starałem] / Ohne unsere Schuld [Bez naszej winy] / Madchen, deine Augen / Launisches Madchen [Mam tego dość]
 Nagrano w 1971 r.
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, skrzypce, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP 855 256 AMIGA [DDR] (1971)
MC 055 250 AMIGA [DDR] (1971)
CZERWONE GITARY, WARSZAWA
Moda i miłość / Wróćmy na jeziora / Biały krzyż / Jeśli tego chcesz / Ballada pasterska / W moich myślach Consuelo / Nie licz dni / Takie ładne oczy / Gdy kiedyś znów zawołam cię / Anna Maria / Dozwolone do lat 18-tu / Jedno jest życie / Chciałbym to widzieć

LP 855 621 AMIGA [DDR]
MC 055 621 AMIGA [DDR]
ROTE GITARREN
Weisses Boot [Trzecia miłość - żagle] / Draussen bei den Weiden [Droga, którą idę] / Hochzeit [Słowo jedyne - ty] / Wir ziehen weiter [Nie spoczniemy] / Ein guter Tag [Mam dobry dzień] / Auf dem Dach dieser Welt [Na dach świata] / Sie heisst Anna [Wschód słońca w stadninie koni] / Weisst du noch [Niebo z moich stron] / Kuchen auf den Tisch [Gwiazda na kiju] / Schon ein Jahr [Mija rok] / Das ist ein Tag [Śpiewka żeglarska] / Purpurrote Segel [Purpurowe żagle pierwszych snów]
 Nagrano w latach 1977-1978
Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, instrumenty klawiszowe, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew; J. Pospieszalski - gitara basowa, kontrabas

MC NK 537 Wifon (1978)
ZŁOTE PRZEBOJE
Uczę się żyć / Płoną góry, płoną lasy / Ziemia śpiewa / Droga którą idę / Mija rok / Była to głupia miłość / Niebo z moich stron / Słowo jedyne - ty / Ciągle pada / Trzecia miłość - żagle / Nie spoczniemy


EP N-0373 Pronit (11.1965)
Pluszowe niedźwiadki / Bo ty się boisz myszy / Licz do stu / Taka jak ty
 Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; H. Zomerski - gitara basowa; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0398 Pronit (11-12.1965)
Dziewczyna z moich snów / Jesienny dzień / Mówisz, że kochasz mnie jak nikt / Hosa-dyna
 Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; H. Zomerski - gitara basowa; S. Krajewski - gitara basowa (2); J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew.  Utwór (2) nagrywano 15-16.03.1966 r.

EP N-0399 Pronit (03.1966)
Lubisz gdy się gniewam / Dlaczego nie kochasz mnie tak jak dawniej / Historia jednej znajomości / Kto lepszy
 Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0458 Muza (12.1966)
Barwy jesieni / Byczek Fernando / Tuż przed zachodem słońca / Moja droga wiodła do ciebie
 Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, gitara basowa, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, organy, wiolonczela, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0459 Pronit (12.1966)
Wolny wieczór / Jak mi się podobasz / Nad morzem / Jak wędrowne ptaki
 Skład: J. Kossela - gitara, śpiew; K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, pianino, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0490 Muza (05.1967)
CZERWONE GITARY ŚPIEWAJĄ KOLĘDY
Dzień jeden w roku / Mości gospodarzu / Mizerna cicha / Dzisiaj w Betlejem
 Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, pianino, organy, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0559 Muza (04.1969)
Tak bardzo się starałem / Co z nas wyrośnie / Niebieskooka / Rok z kapryśną dziewczyną
 Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara basowa, pianino, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0694 Muza (1972)
Pejzaż miasta (wersja skrócona) / Anna M. / Droga którą idę (wersja skrócona)
 Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP 556 017 AMIGA [DDR] (1981)
Weisses Boot [Trzecia miłość - żagle] / Aud dem Dach dieser Welt [Na dach świata] / Anna Maria / Es brennen die Berge und Walden [Płoną góry płoną lasy]

SP SP-140 Muza (05.1967)
Przed pierwszym balem / Cztery pory roku

SP SP-144 Pronit (10.1966)
To właśnie my / Nie mów nic

SP SP-164 Muza (08.1968)
Anna Maria / Wróćmy na jeziora
 Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara akustyczna, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew oraz chór dziecięcy - śpiew (1)

SP SP-165 Muza (08.1968)
Biały krzyż / Deszcz jesienny
 Skład: K. Klenczon - gitara, śpiew; S. Krajewski - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

SP SP-168 Pronit (10.1966)
Nie zadzieraj nosa / Randka z deszczem

SP SP-183 Muza (04.1968)
My z XX wieku / Jedno jest życie

SP SP-184 Muza (04.1968)
Takie ładne oczy / Dozwolone do lat 18-tu

SP SP-222 Pronit (10.1966)
Czy słyszysz co mówię / Randka z deszczem

SP SP-223 Pronit (10.1966)
Śledztwo zakochanego / Matura

SP SP-267 Muza (05.1967)
Wędrowne gitary / Gdy ktoś kogoś pokocha

SP SP-268 Muza (05.1967)
Stracić kogoś / Szukam tamtej wiosny

SP SP-285 Muza (03.1968)
Moda i miłość / Kwiaty we włosach

SP SP-286 Muza (04.1969)
Niebieskooka / Tak bardzo się starałem

SP SP-287 Muza (1969)
Powiedz stary gdzieś ty był / Co z nas wyrośnie

SP SP-309 Muza (o4.1970)
Czekam na twój przyjazd / Cóż ci więcej mogę dać

SP SP-310 Muza (o4.1970)
Dawno i daleko / Słońce za uśmiech

SP SP-311 Muza (o4.1970)
Kim mółbym być / Od jetra nie gniewaj się

SP SP-359 Muza (o1.1971)
W brsztynowym kręgu lata / Zanim zakwitną łąki
 Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

SP SP-369 Muza (o6.1971)
W drogę  / Trzy po trzy
 Skład: S. Krajewski - gitara, skrzypce, pianino, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

SP SP-511 Muza (10.1974)
Mam dobry dzień / Słowo jedyne - ty

SP SP-540 Muza (10.1974)
Słowo jedyne - ty / Mam dobry dzień

SP SP-576 Muza (10.1974)
Była to głupia miłość / Coda (instr.)

SP SP-687 Muza (03.1976)
Jej uśmiech / Port piratów

SP SP-688 Muza (03.1976)
Niebo z moich stron / Staromodne samochody

SP S-42 Tonpress (03.1976)
Port piratów / Jej uśmiech

SP S-77 Tonpress (1976/1977)
Nie spoczniemy / Trzecia miłość - żagle
 Skład: S. Krajewski - gitara, skrzypce, pianino, śpiew; B. Dornowski - gitara, śpiew; R. Kaczmarek - gitara basowa (2); J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew; Jan Pospieszalski - gitara (1)

SP S-175 Tonpress (04.1976)
Niebo z moich stron / Staromodne samochody

SP S-210 Tonpress (1978)
Remedium / Śpiewka żeglarska (wersja skrócona)

SP 450 797 AMIGA [DDR] (1971)
Anna Maria / Wenn du willst [Jeśli tego chcesz]

SP 450 798 AMIGA [DDR] (1971)
Solche schonen Augen [Takie ładne oczy] / Heut' kennst du mich nicht mehr [Tak bardzo się starałem]

SP 455 855 AMIGA [DDR] (1972)
Kusse bei Nacht [Nocne całowanie] / Wachsein im Dunkel [Gdy trudno zasnąć]

SP 455 864 AMIGA [DDR] (1971)
Weit und fern [Dawno i daleko] / Leben mit mir [Jedno jest życie]

SP 456 144 AMIGA [DDR] (1974)
Anna M. / Draussen bei den Weiden [Droga którą idę]

SP 456 166 AMIGA [DDR] (1975)
Hochzeit [Słowo jedyne - ty] / Worte sind Wellen [Morze wzywa]

SP 456 213 AMIGA [DDR] (1976)
Und es regnet [Ciągle pada] / Ein guter Tag [Mam dobry dzień]

SP 456 259 AMIGA [DDR] (1977)
Weisses Boot / Piratten Lied

SP 456 293 AMIGA [DDR] (1977)
Wir ziehen weiter [Nie spoczniemy] / Weisst du noch [Niebo z moich stron]

SP 456 452 AMIGA [DDR] (1981)
Wie Sand im Wind [Piach] / Altes Paar [Pragniesz rąk]

SP S-62 13457 Miełodia [ZSRR] (1977/1978)
Wschód słońca w stadninie koni / Nie spoczniemy


LP XL 0624 Muza (03.1970)
PRZEBOJE NON STOP
Cóż ci więcej mogę dać

LP XL 0633 Muza (06.1970)
PREMIERY OPOLE 1970
Pani nadziejo
 Skład: S. Krajewski - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; D. Kuta - flet; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP XL 0824 Muza (1971)
RADIOWE PIOSENKI MIESIĄCA 1971
Przypomnij czas / W drogę
 Skład: S. Krajewski - gitara, gitara akustyczna, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP SXL 0984 Muza (1973)
DYSKOTEKA (5)
Rytm ziemi

LP SX 1738 Pronit (1978)
ZAPRASZAMY DO TRÓJKI (2)
Remedium / Wschód słońca w stadninie koni
 Skład: S. Krajewski - śpiew, gitara, skrzypce, pianino, instrumenty klawiszowe; B. Dornowski - gitara, śpiew; J. Pospieszalski - gitara basowa ; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP Z-SX 0623 Pronit (1975)
[bez tytułu]
Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej (hymn)/ Młodość naszą siłą
 Skład: S. Krajewski - śpiew, gitara; B. Dornowski - gitara, śpiew; R. Kaczmarek - gitara basowa ; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

LP SX 3047/3048 Muza (1991)
MC CK 1236/1237 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1965 VOL. 1, 2
To nie dla mnie / Licz do stu

LP SX 3049/3050 Muza (1991)
MC CK 1238/1239 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1966 VOL. 1, 2
Kto lepszy / Tuż przed zachodem słońca

LP SX 3052 Muza (1991)
MC CK 1241 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1967 VOL. 2
Dzień jeden w roku

LP SX 3053 Muza (1991)
MC CK 1242 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1968 VOL. 1
Deszcz jesienny

LP SX 3068/3069 Muza (1992)
MC CK 1283/1284 Muza (1991)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1969 VOL. 1, 2
Co z nas wyrośnie / Powiedz stary gdzieś ty był

MC CK 1285 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1969 VOL. 3
Czy ona o tym wie

MC CK 1286/1287/1288 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1970 VOL. 1, 2, 3
Czy ona o tym wie / Cóż ci więcej mogę dać / Słońce za uśmiech

MC CK 1289/1290 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1971 VOL. 1, 2
Trzy po trzy / Przypomnij czas

MC CK 1291/1293 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1972 VOL. 1, 2
Ziemia śpiewa / Droga, którą idę

MC CK 1294 Muza (1993)
ZŁOTE LATA POLSKIEGO BEATU 1974
Rytm ziemi / Morze wzywa

EP N-0563 Muza (06.1969)
OPOLE 1969
Powiedz stary gdzieś ty był
 Skład: K. Klenczon - gitara, gitara akustyczna, śpiew; S. Krajewski - gitara, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew

EP N-0754 Muza (1972/1975)
Młodość naszą siłą / Ziemia śpiewa
 Skład: S. Krajewski - gitara, pianino, śpiew; B. Dornowski - gitara basowa, śpiew; J. Skrzypczyk - perkusja, śpiew; Ryszard Kaczmarek - gitara basowa (1)

SP ZL-512 Pronit Pronit (03.1966)
Takie ładne oczy

SP SP-381 Muza (01.1971)
Płoną góry, płoną lasy

SP SP-448 Muza(01.1971)
W bursztynowym kręgu lata

SP SS-756 Muza (1978)
Wschód słońca w stadninie koni


NAGRANIA RADIOWE

05.1965:
Mały miś [Pluszowe niedźwiadki]; Bo ty się boisz myszy; Licz do stu; Taka jak ty; Lubisz gdy się gniewam; To nie dla mnie [If You Need Me]; Połamane pałki (instr.); Roztańczone niebo

09.1965:
Figlarny diablik (instr.); Wesołe pająki (instr.); Nie daj się nabrać na byle co; What'd I Say; Dziewczyna z moich snów; Mówisz, że kochasz mnie jak nikt; Randka z deszczem

1966:
Historia pewnej znajomości [Historia jednej znajomości]; Matura; Posłuchaj, co ci powiem [Czy słyszysz co mówię]; Jak mi się podobasz; Wolny wieczór; Nie mów nic; Barwy jesieni; Tuż przed zachodem słońca; Moja droga wiodła mnie do ciebie; Jak wędrowne ptaki; Nie zadzieraj nosa; Kto winien jest; Dlaczego pada deszcz; Pechowy chłopiec; Kto lepszy; Dalczego nie kochasz mnie tak jak dawniej; Byczek Fernando; Pięciu nas jest; Śledztwo zakochanego czyli tajemnica dziewczyny

1967:
Ktoś kogo nie znasz; Wędrowne gitary; Cztery pory roku; Nikt na świecie nie wie; Szukam tamtej wiosny; Moda i miłość

1968:
Dziś do Ciebie przyjść nie mogę; My ze spalonych wsi; Dzień jeden w roku; Nie licz dni; Takie ładne oczy; Co z nas wyrośnie; Chciałbym to widzieć; Biały krzyż; Deszcz jesienny; Anna Maria; Gdy kiedyś znów zawołam cię; Noc jest naszym dniem

1969:
Tak bardzo się starałem; Rok z kapryśną dziewczyną; Chciałbym, żeby uśmiech twój dziś należeć do mnie mógł; Kamienne niebo; Powiedz stary gdzieś ty był; Jesień idzie przez park; Czy ona o tym wie?; Kiedy będziesz szła do mnie; 10 w skali Beauforta

1970:
Dwie na jednego; Najpiękniejsze są polskie dziewczyny; Piosenka warszawskiej ulicy; Od jutra nie gniewaj się; Cóż ci więcej mogę dać; Bez naszej winy; Pani nadziejo

1971:
Zima [Zima, zima - śnieg]; Pejzaż miasta; Lili [Uwierz mi, Lili]; Uczę się żyć; Trzy po trzy; Płoną góry, płoną lasy; Nocne całowanie; Przypomnij czas; W drogę

1972:
Ziemia śpiewa; Mija rok; Droga którą idę; Anna M.

1973:
Rytm ziemi; Hej przyjacielu; Predzej dom stawiajcie cieśle; Piosenka o mojej Warszawie; Stoi człowiek sam; Jest wszystko tak samo, a jednak nie tak; Takiej miłości; Szeptem; Wigilia świata

1974:
Bezpowrotny bilet; Florentyna; Była to głupia miłość; Dzień, najwyżej dwa

1975:
Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej (hymn); Młodość naszą siłą

1977:
Nie spoczniemy

1978:
Remedium; Purpurowe żagle naszych marzeń; Wschód słońca w stadninie koni; Na nasze wesele; Pechowy dzień; Śpiewka żeglarska

1979:
Już tylko my; Pod niebami; Prolog - Niewielkie szczęście (voc. E. Dębicka)

1981:
Bądź wśród nas; Ziemia błękitno-szara

Źródła: "Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - ROCN 'N' ROLL 1959-1973" - autorzy: Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając (wyd. Rock Serwis Kraków, 1995) (tekst );
http://czerwonegitary.pl/ (tekst);
  Wikipedia
  Czerwone Gitary. Nie spoczniemy... Autor: Marek Gaszyński (zdjęcie)

PS.
1. Uzupełnienie biografii i spisu nagrań mile widziane.
2. Strona zespołu http://czerwonegitary.pl/ nie jest najgorsza. Pomijam sprawy historii grupy. Szkoda natomiast, że opisuje wydarzenia do 2007 r.
3. Aktualne wydarzenia z życia grupy opisują autorki na stronie http://blog.czerwonegitary.pl/ . Pogratulować tak wiernych fanek!
4. Szukam wszelkich informacji o Januszu Godlewskim, szczególnie przed debiutem Czerwono-Czarnych oraz po odejściu z Chochołów wiosną 1965 r. Warto tego artystę przypomnieć.
5. Szukam także informacji na temat innych artystów: Marka Szczepkowskiego, Juliusza Wystupa, Sławy Mikołajczyk, Anny Cewe, Mariolaine, Krzysztofa Mikołajczaka.