niedziela, 26 marca 2017

NSU (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny NSU stanowi dalszy ciąg działalności zespołów Takty i Potrójne Takty z Sopotu. Po rozwiązaniu Potrójnych Taktów, jedna z grup tego zespołu, w skład której wchodzili: Zenon Miluski, Marek Adamczyk, Krzysztof Wieczorkowski i Dariusz Boniewicz, kontynuowała  dalszą działalność pod nazwą Takty, nawiązując do twórczości tej formacji z lat 1964-1967. Wiosną 1969 r. nastąpiła zmiana nazwy zespołu na NSU. Na plakatach grupa reklamowała się tak: "Dawne Sopockie Takty - obecnie NSU". Czasami zespół używał też nazwy NSU-Takty. Zmiana nazwy została wymuszona przez innych muzyków, którzy kiedyś grali w Taktach, ale nie kontynuowali działalności muzycznej pod tym szyldem.   
  Pierwszy skład zespołu NSU tworzyli: Zenon Miluski - gitara, śpiew; Marek Adamczyk - gitara, śpiew; Krzysztof Wieczorkowski - gitara basowa i Dariusz Boniewicz - perkusja (wszyscy z Taktów i Potrójnych Taktów). W NSU występowali wokaliści: Hanna Smolińska i Jacek Szachogłuchowicz (eks Takty i Potrójne Takty), a także wokalistka Alfreda Giro-Syryjskia, występująca pod pseudonimem scenicznym Sandra. Okazjonalnie z zespołem grali muzycy z Trójmiasta, m.in.: Marian Wandtke - gitara, śpiew (eks Nadmorskie Kwiaty); Piotr Krojna - saksofon (eks Grupa Czterdzieści i Cztery), Ryszard Jensko - gitara, śpiew; Jerzy Rajczyk - gitara, śpiew; Piotr Jarocki - gitara; Sławomir Szumski - pianino i  Andrzej Lauda - organy, śpiew (eks Takty). Po odejściu z grupy M. Adamczyka, jego miejsce zajął Lech Gotkowski - pianino, śpiew (eks Dysony). Kierownikiem organizacyjnym NSU był Henryk Czoska
  Repertuar formacji to utwory z repertuaru: The Beatles, The Rolling Stones, The Animals, Jimi'ego Hendrixa, Boba Dylana, Taktów, Czerwonych Gitar, Polan, Niebiesko-Czarnych, Czerwono-Czarnych, oraz własne kompozycje D. Boniewicza i Z. Miluskiego  - m.in.: "Dlaczego"; "Moja dziewczyna"; "O tej porze"; " Czy mam wierzyć ci na słowo " oraz "Ciche wspomnienie " (muzyka i słowa wymienionych utworów: D. Boniewicz).
  Zespół występował w różnych klubach Trójmiasta - m.in. : "Rudy Kot", "Żak", "Wysepka", "Fregata", "Feniks", "Lastadia", "Sezam", "Łajba", "Korund", "Kwadratowa", "Interklub", "Bukszpryt", "Za Rogiem", "Na Poddaszu", "Chemik", a także w Muszli Koncertowej sopockiego mola, w letnim i zimowym Non-Stopie, w DDK Gdańsk Suchanino i MDK Gdańsk Orunia, a także na studniówkach i zabawach w trójmiejskich szkołach.
  Jednym z większych sukcesów było zajęcie pierwszego miejsca w przeglądzie zespołów młodzieżowych organizowanym przez Młodzieżowe Studio Piosenki "Posejdon" w Gdańsku Wrzeszczu. Zespół pozostawił po sobie nagrania z kilku sesji próbnych.
  Ostatni okres działalności to występy w tzw. zimowym Non Stopie "Pawilon", mieszczący się przy dawnym, pierwszym letnim Non-Stopie, tuż przy wejściu na molo w Sopocie. Wiosną 1970 r. zespół uległ rozwiązaniu.
  Z. Miluski rozpoczął współpracę z zespołem Droga Krzyżowa, a później występował z grupą Atlas i w zespole Ireny Jarockiej. K. Wieczorkowski zaczął współpracę z Januszem Odziomkiem, który później grał w Nadmorskich Kwiatach, a obecnie w grupie Detko Band, znanym między innymi z programu telewizyjnego "Herbatka u Tadka".
  D. Boniewicz znalazł się w składzie Nadmorskich Kwiatów, natępnie współtworzył zespół Famous Door, a potem tworzył różne nowe projekty muzyczne.


NSU  od lewej: D. Boniewicz, K. Wieczorkowski, Z. Miluski, J. Szachogłuchowicz, M. Adamczyk

NSU  od lewej: K. Wieczorkowski, M. Adamczyk, Z. Miluski, D. Boniewicz
 

NSU  od lewej: K. Wieczorkowski, Z. Miluski, D. Boniewicz, J. Szachogłuchowicz, M. Adamczyk



Źródło:
  - informacje przekazane przez Pana Dariusza Boniewicza (tekst i zdjęcia)


 Bardzo dziękuję Panu Dariuszowi Boniewiczowi za nieocenioną pomoc w napisaniu tego biogramu oraz za nadesłane zdjęcia!

niedziela, 12 marca 2017

Perpetuum Mobile (szkic biogramu)

  Zespół wokalno-instrumentalny Perpetuum Mobile zadebiutował na przełomie kwietnia i maja 1969 r. w klubie "Rudy Kot" w Gdańsku. Grupę powołano w końcu 1968 r., a nazwę wymyślił dziennikarz Andrzej Bajkowski. Założyciel formacji, Jerzy Kossela, najpierw powołał Grupę Y (na wzór Grupy X istniejącej wewnątrz Pięciolinii), gdzie oprócz lidera weszli: Zenon Halicki (eks Czarne Golfy) - gitara, śpiew; Lech Gackowski (eks Czarne Golfy) - gitara basowa i Jana Kras - śpiew, instrumenty perkusyjne. Po uzupełnieniu przez innych muzyków, grupa zadebiutowała w składzie: J. Kossela - gitara, śpiew, lider; J. Kras - śpiew, instrumenty perkusyjne; L. Gackowski - gitara basowa; Z. Halicki - gitara, śpiew; Edward Wein (eks Ritornel) - pianino, organy, śpiew; Daniel Danielowski - organy; Andrzej Jastrzębski - perkusja i Tadeusz Żabkiewicz - skrzypce, fortepian, gitara, śpiew.
  Zespół wykonywał muzykę, będącą mieszaniną rocka progresywnego z kabaretem muzycznym, akcentującym literackie teksty Stefana Zabieglika. Grupa występowała przez rok w klubach studenckich, stworzyła solidny repertuar muzyczny zarejestrowany w czasie sesji nagraniowych w prywatnym studiu J. Kosseli. Stąd pochodzi m.in. nagrany utwór "Chciałbym zmienić świat". Niezadowolony z wyników formacji,  J.Kossela wiosną 1970 r. zawiesił działalność zespołu.
  Już pod kierunkiem T. Żabkiewicza przekształcił się w Verbum Nobile, grający do tańca w restauracjach i klubach Trójmiasta. Prowadzony później przez niezmordowany duet Gackowski - Halicki, rozpadł się w 1975 r.


   Źródła:
 Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej - Rock’n’roll 1959-1973, autorzy Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła i Wojciech Zając. (wyd. Rock Serwis, Kraków 1995);
 Trzysta tysięcy gitar nam gra - Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej - Lata 1958-1973, autor - Dariusz Michalski (wyd. Iskry, Warszawa - 2014)